Autor: Teresa Tyszkiewicz,
Miłujcie się! 1/2010 → Rodzina
W kwietniu 2007 r. władze miejskie Mexico City, stolicy Meksyku, - jako jedyne w kraju – uchwaliły legalizację aborcji do 12. tygodnia ciąży.
24 kwietnia w bazylice sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe w Mexico City odbyła się Msza św. w intencji dzieci, ofiar aborcji. Uczestniczyło w niej kilka tysięcy wiernych.
W pewnym momencie na cudownym obrazie pojawiło się światło płynące jakby z wnętrza wizerunku na wysokości łona Najświętszej Maryi Panny. Światło to stawało się coraz intensywniejsze i przybierało kształt embrionu ludzkiego. Było bardzo czyste i białe, ale nie oślepiające, tak że można było dostrzec pewne rysy i ruchy embrionu charakterystyczne dla życia płodu w łonie matki. Cudowne zjawisko potwierdzają fotografie, zrobione przez świadków.
Matka Boża z Guadalupe jest czczona jako opiekunka dzieci nienarodzonych. Na swoim cudownym wizerunku jest brzemienna. 24 kwietnia 2007 r. dokonała niespotykanego cudu, ukazując modlącym się do Niej Jezusa, Słowo Wcielone, jeszcze nienarodzonego. W ten sposób wezwała do zdecydowanej obrony życia dzieci nienarodzonych.
Życie ludzkie zaczyna się w chwili poczęcia i jest ono święte. Każdy człowiek na każdym etapie swojego rozwoju, szczególnie w łonie matki i w starości oraz wtedy, gdy jest nieuleczalnie chory, ma prawo do życia i bezwarunkowego szacunku. Eutanazja i mordowanie nienarodzonych dzieci w majestacie prawa jest odrażającą zbrodnią i potwornym bezprawiem, największym zagrożeniem dla ludzkości i współczesnej cywilizacji. To sam Pan Jezus, poprzez nauczanie Kościoła katolickiego, mówi nam, że „przerywanie ciąży i eutanazja są zbrodniami, których żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy, które to czynią, nie tylko nie są w żaden sposób wiążące dla sumienia, ale stawiają wręcz człowieka wobec poważnej i konkretnej powinności przeciwstawienia się im poprzez sprzeciw sumienia” (encyklika Jana Pawła II Evangelium vitae, 23).