Okultyzm (czyli wszelkie formy wróżbiarstwa, astrologia, jasnowidztwo, chiromancja, posÅ‚ugiwanie siÄ™ medium, wywoÅ‚ywanie zmarÅ‚ych, odwoÅ‚ywanie siÄ™ do szatana, korzystanie z horoskopów) trzeba nazwać prawdziwÄ… religiÄ… szatana dlatego, że wszyscy, którzy go praktykujÄ…, wystÄ™pujÄ… przeciwko pierwszemu przykazaniu Dekalogu: „Nie bÄ™dziesz miaÅ‚ bogów cudzych przede MnÄ…” (Wj 20, 3); „Pan jest naszym Bogiem – Panem Jedynym. BÄ™dziesz miÅ‚owaÅ‚ Pana, Boga twojego, z caÅ‚ego serca swego, z caÅ‚ej duszy swojej, ze wszystkich siÅ‚ swoich” (Pwt 6, 4-5).
ChrzeÅ›cijaÅ„stwo jest niezwykle fascynujÄ…ce. UÅ›wiadamia nam, że możemy nawiÄ…zać prawdziwÄ… relacjÄ™ miÅ‚oÅ›ci z Jezusem Chrystusem, który jako prawdziwy Bóg staÅ‚ siÄ™ prawdziwym czÅ‚owiekiem, a uczyniÅ‚ to „dla nas i dla naszego zbawienia”. Jeżeli przez wiarÄ™ przylgniemy do Niego caÅ‚ym sercem, to wtedy swojÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… bÄ™dzie nas prowadziÅ‚ do peÅ‚ni szczęścia.
Niestety, wielu wspóÅ‚czesnych ludzi ulega pokusie i szuka szczęścia nie w Bogu, lecz w okultyzmie. Dlatego idÄ… radzić siÄ™ do jasnowidzów, chiromantów czy magów. ZajmujÄ… siÄ™ astrologiÄ…, wierzÄ… w horoskopy, ulegajÄ… zabobonom, a przed podjÄ™ciem ważnych decyzji „radzÄ… siÄ™ gwiazd”. Gdy szwankuje im zdrowie, udajÄ… siÄ™ do najprzeróżniejszych okultystycznych uzdrowicieli, którzy najczęściej sÄ… narzÄ™dziami w rÄ™kach zÅ‚ych duchów. Albo oddajÄ… swoje życie diabÅ‚u, aby uzyskać perwersyjnÄ… przyjemność seksualnÄ…, wÅ‚adzÄ™ nad innymi lub zdobyć pieniÄ…dze. To prawda, że czytanie horoskopów w gazecie nie jest tak wielkim zÅ‚em jak na przykÅ‚ad wyznawanie satanizmu. To tak, jak nie można porównać kradzieży drobnej rzeczy w sklepie od kradzieży samochodu. Jednak maÅ‚a kradzież może doprowadzić do kradzieży na wielkÄ… skalÄ™, a czÄ™sto niewinne zainteresowanie siÄ™ okultyzmem (horoskopy) może doprowadzić do wielkiego uzależnienia.
Praktykowanie okultyzmu prowadzi do caÅ‚kowitego zniewolenia czÅ‚owieka przez siÅ‚y zÅ‚a. Historia Narodu Wybranego, a także historia ludzkoÅ›ci mówi nam, że ile razy ludzie odwracali siÄ™ od prawdziwego Boga, to wtedy zawsze oddawali siÄ™ najbardziej irracjonalnemu i prymitywnemu baÅ‚wochwalstwu. Istnieje pewna prawidÅ‚owość, a mianowicie każdemu upadkowi religijnoÅ›ci towarzyszy równoczesny wzrost zabobonu, okultyzmu i wróżbiarstwa.
Okultyzm jest zwiÄ…zany z wiarÄ… w istnienie duchowych siÅ‚ lub energii, za pomocÄ… których czÅ‚owiek pragnie poznać przyszÅ‚ość, odzyskać zdrowie, osiÄ…gnąć powodzenie, sukces, uzyskać nadzwyczajne wÅ‚adze, aby panować i manipulować innymi ludźmi. W tym celu przechodzi inicjacjÄ™ i podejmuje różnorodne praktyki okultystyczne, ćwiczenia, medytacje itp. PraktykujÄ…cy okultyzm twierdzÄ…, że uzyskujÄ… paranormalne poznanie oraz zdolnoÅ›ci takie, jak umiejÄ™tność czytania myÅ›li, przyszÅ‚oÅ›ci, dobrego lub zÅ‚ego oddziaÅ‚ywania i manipulowania innymi ludźmi, materializowania przedmiotów, kontaktów ze zmarÅ‚ymi, z UFO lub częściowe panowanie nad siÅ‚ami natury. CzÄ™sto nie zdajÄ… sobie sprawy z tego, że w ten sposób otwierajÄ… siÄ™ na dziaÅ‚anie tajemnych zÅ‚ych mocy, nad którymi nie majÄ… już żadnej możliwoÅ›ci kontroli. Po prostu dobrowolnie oddajÄ… siÄ™ w ich wÅ‚adanie, stajÄ…c siÄ™ niewolnikami siÅ‚ zÅ‚a.
Każdy wiÄ™c, kto praktykuje najróżniejsze formy magii, satanizmu, astrologii, spirytyzmu, wróżbiarstwa lub staje siÄ™ czÅ‚onkiem masonerii, wystÄ™puje przeciwko pierwszemu przykazaniu – czyli popeÅ‚nia grzech Å›miertelny. Podobnie grzeszÄ… ci wszyscy, którzy odwoÅ‚ujÄ… siÄ™ do praktyk hinduskich, tybetaÅ„skich, chcÄ…c wykorzystać starożytne mity i symbole, aby posÅ‚użyć siÄ™ ich tajemnÄ… mocÄ… przez poddanie siÄ™ prowadzeniu zÅ‚ego ducha. Jest to ciężki grzech nieposÅ‚uszeÅ„stwa Duchowi ÅšwiÄ™temu oraz odrzucenia przewodnictwa AnioÅ‚a Stróża.
Tak wiÄ™c każdy, kto posÅ‚uguje siÄ™ wahadeÅ‚kiem, kartami tarota, udaje siÄ™ z proÅ›bÄ… o pomoc do wróżbitów, magów, uzdrowicieli, wróżących z kart lub tych, którzy mówiÄ…, że dziaÅ‚ajÄ… za poÅ›rednictwem ducha-przewodnika, wyraża w ten sposób swój brak wiary w miÅ‚ość Boga i otwiera siÄ™ na dziaÅ‚anie zÅ‚ych duchów.
Pismo Å›w. jednoznacznie potÄ™pia praktyki okultystyczne jako grzechy, które wykluczajÄ… ludzi z Królestwa Bożego (Ga 5, 20; Ap 9, 21; 22, 15). Czytamy w KsiÄ™dze Powtórzonego Prawa: „Nie znajdzie siÄ™ poÅ›ród ciebie nikt, kto by przeprowadzaÅ‚ przez ogieÅ„ swego syna lub córkÄ™, uprawiaÅ‚ wróżby, gusÅ‚a, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiaÅ‚ zaklÄ™cia, pytaÅ‚ duchów i widma, zwracaÅ‚ siÄ™ do umarÅ‚ych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwoÅ›ci wypÄ™dza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. Dochowasz peÅ‚nej wiernoÅ›ci Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, sÅ‚uchaÅ‚y wróżbitów i wywoÅ‚ujÄ…cych umarÅ‚ych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój” (Pwt 18, 9-14; por. KpÅ‚ 19, 31; 20, 6.27).
Nowy Katechizm KoÅ›cioÅ‚a Katolickiego w sposób jednoznaczny mówi na temat okultyzmu:
„2116. Należy odrzucić wszelkie formy wróżbiarstwa: odwoÅ‚ywanie siÄ™ do szatana lub demonów, przywoÅ‚ywanie zmarÅ‚ych lub inne praktyki majÄ…ce rzekomo odsÅ‚aniać przyszÅ‚ość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaÅ›nianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posÅ‚ugiwanie siÄ™ medium sÄ… przejawami chÄ™ci panowania nad czasem, nad historiÄ… i wreszcie nad ludźmi, a jednoczeÅ›nie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te sÄ… sprzeczne ze czciÄ… i szacunkiem – poÅ‚Ä…czonym z miÅ‚ujÄ…cÄ… bojaźniÄ… – które należą siÄ™ jedynie Bogu.
2117. Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży siÄ™ do uzyskania tajemnych siÅ‚, by posÅ‚ugiwać siÄ™ nimi i osiÄ…gnąć nadnaturalnÄ… wÅ‚adzÄ™ nad bliźnimi – nawet w celu zapewnienia im zdrowia – sÄ… w poważnej sprzecznoÅ›ci z cnotÄ… religijnoÅ›ci. Praktyki te należy potÄ™pić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu czÅ‚owiekowi lub uciekanie siÄ™ do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm czÄ™sto pociÄ…ga za sobÄ… praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego KoÅ›cióÅ‚ upomina wiernych, by wystrzegali siÄ™ ich. Uciekanie siÄ™ do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania zÅ‚ych mocy, ani wykorzystywania Å‚atwowiernoÅ›ci drugiego czÅ‚owieka.
2115. Bóg może objawić przyszÅ‚ość swoim prorokom lub innym Å›wiÄ™tym. Jednak wÅ‚aÅ›ciwa postawa chrzeÅ›cijaÅ„ska polega na ufnym powierzeniu siÄ™ OpatrznoÅ›ci w tym, co dotyczy przyszÅ‚oÅ›ci, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawoÅ›ci w tym wzglÄ™dzie. Nieprzewidywanie może jednak stanowić brak odpowiedzialnoÅ›ci”.