Zamieszczamy kolejny fragment orędzi Pana Jezusa przekazanych w czasach komunistycznych rumuńskiej zakonnicy z Dzieła Adoracji Eucharystycznej. Całość orędzi została wydana przez nasze Wydawnictwo Agape w książce pt. Dialogi eucharystyczne.
Jezus w Eucharystii:
PozostaÅ‚em z wami w tajemnicy miÅ‚oÅ›ci i we Mszy ÅšwiÄ™tej, w Komunii ÅšwiÄ™tej, we wszystkich tabernakulach Å›wiata. PozostaÅ‚em jako wiÄ™zieÅ„, aby wam obficie udzielać swego życia i nauczyć was adorować Mnie, a przeze Mnie – Ojca.
Popatrz! Jestem obecny w tabernakulum. Pragnę przekształcić każdego człowieka w żywe tabernakulum eucharystyczne. Chcę tu, na ziemi, jako wiekuisty kapłan odprawiać swoją adorację przez wiarę i nadprzyrodzoną miłość ludzi. Chcę tę ich miłość udoskonalić, a następnie przekształcić w uszczęśliwiające widzenie w niebie. Chcę uczynić z całej waszej istoty i z całego waszego życia nieustanną adorację. Niech ta adoracja nie będzie tylko przemijającym słowem, zewnętrznym po-ruszeniem. W adoracji powinna uczestniczyć cała osobowość człowieka.
PragnÄ™ istot adorujÄ…cych, a nie tylko pojedynczych godzin czy aktów adoracji. Wszystko, czym jesteÅ›, wszystko, co masz, wszystko, co czynisz, wszystko, co ci siÄ™ przydarza – niech pozostaje w nieustannej Å‚Ä…cznoÅ›ci ze MnÄ…; Ja zaÅ› wielbiÄ™ Ojca w Eucharystii. Nie bÄ™dziesz wówczas jedynie tabernakulum zawierajÄ…cym eucharystycznÄ… HostiÄ™; ty sama stajesz siÄ™ żywÄ… hostiÄ…, chlebem ofiarnym obdarzonym Å›wiadomoÅ›ciÄ…, w którym Ja sam żyjÄ™, myÅ›lÄ™, pracujÄ™, cierpiÄ™, poÅ›wiÄ™cam siÄ™, triumfujÄ™.
Oto cel adoracji (a zwÅ‚aszcza DzieÅ‚a Adoracji Eucharystycznej): abyÅ› w Å‚Ä…cznoÅ›ci ze MnÄ… prowadziÅ‚a to samo życie, polegajÄ…ce na wielbieniu Boga, na dziÄ™kczynieniu i wdziÄ™cznoÅ›ci, miÅ‚oÅ›ci Boga i ludzi; abyÅ› wiodÅ‚a życie bÄ™dÄ…ce ofiarÄ… przebÅ‚agalnÄ… za grzechy Å›wiata, wypeÅ‚nione modlitwÄ… o speÅ‚nienie siÄ™ planów Bożych; abym zaÅ‚ożyÅ‚ w tobie i w każdej duszy, w caÅ‚ym KoÅ›ciele i w ludzkoÅ›ci wszystkich czasów wieczne królestwo Trójcy ÅšwiÄ™tej. AbyÅ› prowadziÅ‚a życie w skupieniu, ofierze, peÅ‚ne miÅ‚oÅ›ci i pokoju.
A zatem adoracja nie jest formÄ… pobożnoÅ›ci zewnÄ™trznej, którÄ… siÄ™ przybiera przed tabernakulum i porzuca, wychodzÄ…c na ulicÄ™, idÄ…c do codziennej pracy, wracajÄ…c do domu, bÄ™dÄ…c w teatrze czy kinie – lub też odwiedzajÄ…c przyjacióÅ‚, przebywajÄ…c w Å›rodowisku rodziny, klasztoru, wypeÅ‚niajÄ…c obowiÄ…zki spoÅ‚eczne.
Prawdziwa adoracja jest Duchem i prawdÄ…! Jest wewnÄ™trznÄ… siÅ‚Ä… Bożą, która ogarnie caÅ‚Ä… twojÄ… istotÄ™, caÅ‚e twoje życie i sprawi, że stanie siÄ™ ono bardziej podobne do mojego. DziÄ™ki Duchowi ÅšwiÄ™temu, którego udzielam ci w Eucharystii, adoracja spowoduje, że twoje myÅ›li i twoje serce, wola, wrażliwość i wszystkie twoje sÅ‚owa, czyny i gesty nabiorÄ… – zawsze i wszÄ™dzie – wartoÅ›ci nadprzyrodzonej.
Adoracja jest moim życiem w was i waszym we Mnie. Jest boską poufałością ze Mną, Przyjacielem ludzi i eucharystycznym Oblubieńcem, we wszelkich okolicznościach życia. (...)
GodzinÄ™ adoracji spÄ™dzaj tak, jak to zawsze poddawaÅ‚em swemu KoÅ›cioÅ‚owi i duszom Å›wiÄ™tych. Niech gÅ‚ównymi punktami bÄ™dÄ…: uwielbienie Boga, dziÄ™kczynienie, miÅ‚ość, przebÅ‚aganie i proÅ›ba.
DajÄ™ tÄ™ godzinÄ™ adoracji, abyÅ›cie przez niÄ… – zarówno ty, jak i wszyscy czczÄ…cy EucharystiÄ™ – uczynili swojÄ… wÅ‚asnÄ… mojÄ… postawÄ™. AbyÅ›cie mogli siÄ™ ze MnÄ… zjednoczyć, aby caÅ‚e wasze życie staÅ‚o siÄ™ nieustannÄ… adoracjÄ…. (...)
Godzina adoracji jest pÅ‚omieniem palÄ…cym siÄ™ w was, a wy przez ofiarowanie siebie wielbicie Mnie, Samotnika OÅ‚tarzy, którego lży caÅ‚y Å›wiat, którego wyparÅ‚ siÄ™ wasz wiek dwudziesty.
We wspólnocie, ale przede wszystkim osobiÅ›cie, każdy może uwielbiać Mnie zawsze i wszÄ™dzie, we wszelkich okolicznoÅ›ciach, bo wszÄ™dzie jestem obecny – ten sam Bóg. Wy, maleÅ„kie duszyczki, oddane mi serca, trwajÄ…cy w mojej obecnoÅ›ci, sami jesteÅ›cie godzinÄ… adoracji. PotrzebujÄ™ waszej obecnoÅ›ci przy NajÅ›wiÄ™tszym Sakramencie. Przychodźcie do Mnie! DajÄ™ wam miÅ‚ość! Uwielbiajcie Mnie, bo jestem z wami po kres wieków.
tłum. Anna Jasielska,
oprac. Katarzyna Czarnecka
Jan Paweł II zachęca nas do adorowania Najświętszego Sakramentu.
Pisze: „Kult, jakim otaczana jest Eucharystia poza MszÄ… Å›w., ma nieocenionÄ… wartość w życiu KoÅ›cioÅ‚a. Jest on Å›ciÅ›le zwiÄ…zany ze sprawowaniem Ofiary eucharystycznej. Obecność Chrystusa pod Å›wiÄ™tymi postaciami, które sÄ… zachowane po Mszy Å›w. – obecność, która trwa, dopóki istniejÄ… postaci chleba i wina – wywodzi siÄ™ ze sprawowania Ofiary i sÅ‚uży Komunii sakramentalnej i duchowej. Jest wiÄ™c zadaniem pasterzy KoÅ›cioÅ‚a, aby również poprzez wÅ‚asne Å›wiadectwo zachÄ™cali do kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi, szczególnie podczas wystawienia NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu. PiÄ™knie jest zatrzymać siÄ™ z Nim i jak umiÅ‚owany UczeÅ„ oprzeć gÅ‚owÄ™ na Jego piersi (por.
Ewangelia wg Å›w. Jana 13,25), poczuć dotkniÄ™cie nieskoÅ„czonÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… Jego Serca. Jeżeli chrzeÅ›cijaÅ„stwo ma siÄ™ wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim sztukÄ… »modlitwy«, jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dÅ‚uższego zatrzymania siÄ™ przed Chrystusem obecnym w NajÅ›wiÄ™tszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie peÅ‚nej miÅ‚oÅ›ci? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywaÅ‚em to doÅ›wiadczenie i otrzymaÅ‚em dziÄ™ki niemu siÅ‚Ä™, pociechÄ™ i wsparcie! (…) Eucharystia jest nieocenionym skarbem: nie tylko jej sprawowanie, lecz także jej adoracja poza MszÄ… Å›w. pozwala zaczerpnąć z samego źródÅ‚a Å‚aski (EE 25).