Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 4/2008 → Rodzina
W czerwcu 2008 r. w Polsce rozegraÅ‚ siÄ™ wielki dramat: dziennikarze Gazety Wyborczej, Newsweeka i Radia TOK FM, wspierani przez oÅ›rodki aborcyjne w Polsce i za granicÄ…, z niezwykÅ‚Ä… determinacjÄ…, posÅ‚ugujÄ…c siÄ™ kÅ‚amstwem i manipulacjÄ…, dopiÄ™li swego, doprowadzajÄ…c do dokonania makabrycznej zbrodni – zabicia dziecka w Å‚onie czternastoletniej Agaty z Lublina.
Nie ma najmniejszych wÄ…tpliwoÅ›ci, że caÅ‚a ta medialna manipulacja miaÅ‚a za cel zakwestionowanie obowiÄ…zujÄ…cej obecnie w Polsce Ustawy o ochronie życia ludzkiego. Trzeba w tym miejscu przywoÅ‚ać sÅ‚owa Jana PawÅ‚a II z encykliki Evangelium vitae: „(…) stoimy tu w rzeczywistoÅ›ci wobec obiektywnego »spisku przeciw życiu«, w który zamieszane sÄ… także instytucje miÄ™dzynarodowe, zajmujÄ…ce siÄ™ propagowaniem i planowaniem prawdziwych kampanii na rzecz upowszechnienia antykoncepcji, sterylizacji i aborcji” (17).
Niewinna krew tego zamordowanego dziecka obciąża sumienia wielu ludzi, którzy przez bezpoÅ›rednie dziaÅ‚anie, ciche przyzwolenie lub milczenie przyczynili siÄ™ do tej zbrodni. Najbardziej bolesna jest postawa tych wszystkich, którzy uważajÄ…c siÄ™ za praktykujÄ…cych katolików, w różnoraki sposób wspóÅ‚dziaÅ‚ali w uÅ›mierceniu tego nie narodzonego dziecka. Ktokolwiek przyczynia siÄ™ do popeÅ‚nienia tak odrażajÄ…cej zbrodni, popeÅ‚nia „grzech szczególnie ciężki” (Evangelium vitae, 55) i dlatego dobrowolnie wyÅ‚Ä…cza siÄ™ ze wspólnoty KoÅ›cioÅ‚a, czyli automatycznie zaciÄ…ga ekskomunikÄ™ latae sententiae (kan. 1398. 1329 kodeksu prawa kanonicznego).
Trzeba na nowo z wielkÄ… mocÄ… przypomnieć wszystkim katolikom naukÄ™ KoÅ›cioÅ‚a katolickiego odnoÅ›nie do grzechu aborcji. Ojciec ÅšwiÄ™ty Jan PaweÅ‚ II w encyklice Evangelium vitae w sposób uroczysty w nastÄ™pujÄ…cych sÅ‚owach sformuÅ‚owaÅ‚ jÄ… jako prawdÄ™ wiary, czyli jako dogmat: „Dlatego mocÄ… Chrystusowej wÅ‚adzy udzielonej Piotrowi i jego NastÄ™pcom, w komunii z biskupami KoÅ›cioÅ‚a Katolickiego, potwierdzam, że bezpoÅ›rednie i umyÅ›lne zabójstwo niewinnej istoty ludzkiej jest zawsze aktem gÅ‚Ä™boko niemoralnym. Doktryna ta, oparta na owym niepisanym prawie, które każdy czÅ‚owiek dziÄ™ki Å›wiatÅ‚u rozumu znajduje we wÅ‚asnym sercu (por. Rz 2, 14-15), jest potwierdzona w PiÅ›mie ÅšwiÄ™tym, przekazana przez TradycjÄ™ KoÅ›cioÅ‚a oraz nauczana przez Magisterium zwyczajne i powszechne (57) (…). przerwanie ciąży jest – niezależnie od tego, w jaki sposób zostaje dokonane – Å›wiadomym i bezpoÅ›rednim zabójstwem istoty ludzkiej w poczÄ…tkowym stadium jej życia, obejmujÄ…cym okres miÄ™dzy poczÄ™ciem a narodzeniem. (...)
Tym, kto zostaje zabity, jest istota ludzka u progu życia, a wiÄ™c istota najbardziej niewinna, jakÄ… w ogóle można sobie wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym bardziej za napastnika niesprawiedliwego! Jest ona sÅ‚aba i bezbronna do tego stopnia, że jest pozbawiona nawet tej znikomej obrony, jakÄ… stanowi dla nowo narodzonego dziecka jego bÅ‚agalne kwilenie i pÅ‚acz” (EV, 58); „Nic i nikt nie może dać prawa do zabicia niewinnej istoty ludzkiej, czy to jest embrion czy pÅ‚ód, dziecko czy dorosÅ‚y, czÅ‚owiek stary, nieuleczalnie chory czy umierajÄ…cy. Ponadto nikt nie może siÄ™ domagać, aby popeÅ‚niono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpoÅ›rednio ani poÅ›rednio wyrazić na to zgody. Å»adna wÅ‚adza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać” (EV, 57); „WÅ›ród wszystkich przestÄ™pstw przeciw życiu, jakie czÅ‚owiek może popeÅ‚nić, przerwanie ciąży ma cechy, które czyniÄ… z niego wystÄ™pek szczególnie poważny i godny potÄ™pienia. Sobór WatykaÅ„ski II okreÅ›la je wraz z dzieciobójstwem jako »okropne przestÄ™pstwa«” (EV, 58).
Ojciec ÅšwiÄ™ty Jan PaweÅ‚ II przypomniaÅ‚: „Rewindykacja prawa do przerywania ciąży, dzieciobójstwa i eutanazji oraz prawne jego uznanie jest równoznaczne z przyjÄ™ciem wynaturzonej i nikczemnej wizji ludzkiej wolnoÅ›ci: z uznaniem jej za absolutnÄ… wÅ‚adzÄ™ nad innymi i przeciw innym. To jednak oznacza Å›mierć prawdziwej wolnoÅ›ci: »ZaprawdÄ™, zaprawdÄ™, powiadam wam: Każdy, kto popeÅ‚nia grzech, jest niewolnikiem grzechu« (J 8, 34)” (EV, 20).
Jan PaweÅ‚ II ostrzega: „Sumienie, zarówno indywidualne, jak i spoÅ‚eczne, jest dziÅ› narażone – miÄ™dzy innymi na skutek natarczywego oddziaÅ‚ywania wielu Å›rodków spoÅ‚ecznego przekazu – na bardzo poważne i Å›miertelne niebezpieczeÅ„stwo: polega ono na zatarciu granicy miÄ™dzy dobrem a zÅ‚em w sprawach dotyczÄ…cych fundamentalnego prawa do życia. Znaczna część dzisiejszego spoÅ‚eczeÅ„stwa okazuje siÄ™, niestety, podobna do tego, które opisuje Å›w. PaweÅ‚ w LiÅ›cie do Rzymian. SkÅ‚ada siÄ™ z ludzi, »którzy przez nieprawość nakÅ‚adajÄ… prawdzie pÄ™ta« (Rz 1, 18): odwracajÄ…c siÄ™ od Boga i mniemajÄ…c, że mogÄ… zbudować ziemskÄ… spoÅ‚eczność bez Niego, »znikczemnieli w swoich myÅ›lach«, tak że »zaćmione zostaÅ‚o bezrozumne ich serce« (Rz 1, 21); »podajÄ…c siÄ™ za mÄ…drych, stali siÄ™ gÅ‚upimi« (Rz 1, 22), dopuszczajÄ… siÄ™ czynów zasÅ‚ugujÄ…cych na Å›mierć i »nie tylko je popeÅ‚niajÄ…, ale nadto chwalÄ… tych, którzy je czyniÄ…« (Rz 1, 32). Jeżeli sumienie, które jest okiem dajÄ…cym Å›wiatÅ‚o duszy (por. Mt 6, 22-23), nazywa »zÅ‚o dobrem, a dobro zÅ‚em« (por. Iz 5, 20), znaczy to, że weszÅ‚o już na drogÄ™ niebezpiecznej degeneracji i caÅ‚kowitej Å›lepoty moralnej” (EV, 24).
Jan PaweÅ‚ II apeluje: „(…) stoimy wobec nadludzkiego, dramatycznego zmagania miÄ™dzy zÅ‚em i dobrem, miÄ™dzy Å›mierciÄ… i życiem, miÄ™dzy »kulturÄ… Å›mierci« i »kulturÄ… życia«. JesteÅ›my nie tylko Å›wiadkami, ale nieuchronnie zostajemy wciÄ…gniÄ™ci w tÄ™ walkÄ™: wszyscy w niej uczestniczymy i stÄ…d nie możemy uchylić siÄ™ od obowiÄ…zku bezwarunkowego opowiedzenia siÄ™ po stronie życia” (EV, 28).
Bardzo polecamy pasjonujÄ…cÄ… lekturÄ™ książki J. Najfeld i T.P. Terlikowskiego Agata – anatomia manipulacji (Wydawnictwo Fronda, Warszawa 2008), która demaskuje dziaÅ‚ania mediów i innych oÅ›rodków wrogich ludzkiemu życiu. Do nabycia w naszej ksiÄ™garni internetowej.