Chrześcijańskie Artykuły. Z cieni i obrazów do Prawdy.
Welcome to the world of language jobs!
 
Portal for Language Professionals and their Clients.  39,000+ Freelance Translators.  7,000+ Translation Agencies.
Artykuły Chrześcijańskie - Z cieni i obrazów do Prawdy
Home Database of Translation Agencies Database of Translators Become a Member! Submit Your Article Hire Translators!

Menu

  Upload Your Resume
  Add Your Translation Agency
  Become a Member
  Edit Your Profile
  Find Translation Jobs
  Find Rare Translation Jobs
  Find Very Rare Language Jobs
  Find Jobs in Rarest Pairs
  Receive All Jobs by RSS
  Work for Translation Agencies
  Post Your Translation Job
  Hire Translators-Members
  Hire All Translators
  Easily Contact Translators
  Hire Translation Agencies Members
  Contact All Translation Agencies
  Obtain Blacklisted Employers
  Apply to Collection Agencies
  Read Articles (By Category)
  Read Articles (By Index)
  Read Sense-of-Life Articles
  Read Work-at-Home Articles
  Use Free Dictionaries
  Use Free Glossaries
  Use Free Translators
  Use Free Software
  Vote in Polls for Translators
  Subscribe to Free Newsletter
  Advertise Here
  Buy Database of Translators
  Buy Translation Agencies List
  Buy Membership
  Watch Out for Scam E-mails
  Read Testimonials
  Read More Testimonials
  Read Even More Testimonials
  Read Yet More Testimonials
  Read Still More Testimonials
  Become our Customer
  Use Resources for Translators
  Use Online Directory
  Read our FAQ
  Ask Questions in Forum
  Use Sitemap
  Admire God's Creations

Z cieni i obrazów do Prawdy




18 wrzeÅ›nia 2010 r. Ojciec ÅšwiÄ™ty Benedykt XVI beatyfikowaÅ‚ kardynaÅ‚a J.H. Newmana, jednego z najsÅ‚ynniejszych konwertytów w historii KoÅ›cioÅ‚a. Newman byÅ‚ intelektualnym i duchowym geniuszem, a równoczeÅ›nie czÅ‚owiekiem gÅ‚Ä™bokiej, pokornej wiary. Jego filozoficzne i teologiczne teksty należą do najwiÄ™kszych skarbów ludzkoÅ›ci.

kardynaÅ‚ J.H. NewmanBÅ‚ogosÅ‚awiony ks. kardynaÅ‚ John Henry Newman urodziÅ‚ siÄ™ 24 lutego 1801 r. w Londynie, na Old Broad Street. Jego ojciec byÅ‚ bankierem, a matka pochodziÅ‚a z francuskiej rodziny protestanckiej, która wyemigrowaÅ‚a do Anglii. John Henry byÅ‚ najstarszy z szóstki rodzeÅ„stwa (miaÅ‚ dwóch braci i trzy siostry). Od mamy i babci dzieci uczyÅ‚y siÄ™ prostej i ufnej pobożnoÅ›ci. John Henry wspominaÅ‚, że zachÄ™cano go do codziennej lektury Pisma Å›w., ale do 15. roku życia nie miaÅ‚ żadnych przekonaÅ„ religijnych. 

Kryzys wiary i pierwsze nawrócenie

Wybitnie uzdolniony, wychowany zostaÅ‚ przez ojca w duchu liberalnego anglikanizmu. Kiedy miaÅ‚ czternaÅ›cie lat, wpadÅ‚y mu w rÄ™ce książki, które kwestionowaÅ‚y wiarygodność Pisma Å›w., szkalowaÅ‚y KoÅ›cióÅ‚, zaprzeczaÅ‚y istnieniu cudów i nieÅ›miertelnoÅ›ci duszy. Te antychrzeÅ›cijaÅ„skie treÅ›ci sprawiÅ‚y, że piÄ™tnastoletni John Henry przestaÅ‚ wierzyć w Boga. JesieniÄ… 1816 r. w Å¼yciu chÅ‚opca nastÄ…piÅ‚a radykalna przemiana. SpotkaÅ‚ znakomitego kaznodziejÄ™ anglikaÅ„skiego, który dawaÅ‚ mu do czytania dobre książki. DziÄ™ki temu Newman przezwyciężyÅ‚ kryzys wiary, uwierzyÅ‚, że istnieje życie wieczne. OdzyskaÅ‚ pewność istnienia transcendentnego Boga, który przemawia poprzez ludzkie sumienie i od którego zależy zbawienie czÅ‚owieka. Niestety, czytajÄ…c książki antykatolickich autorów protestanckich, John Henry nabraÅ‚ przekonania, że papież jest Antychrystem, a katolicki KoÅ›cióÅ‚ peÅ‚nÄ… zabobonów, zdemoralizowanÄ… spoÅ‚ecznoÅ›ciÄ….

Po swoim nawróceniu piÄ™tnastoletni Newman zÅ‚ożyÅ‚ prywatne Å›lubowanie celibatu; zaczÄ…Å‚ czÄ™sto przystÄ™pować do Komunii Å›w., codziennie siÄ™ modliÅ‚, pielÄ™gnowaÅ‚ w sobie Å›wiadomość obecnoÅ›ci Boga, medytowaÅ‚ teksty Pisma Å›w., nieustanie przezwyciężaÅ‚ w sobie pychÄ™, próżność, seksualne pokusy, kontrolowaÅ‚ swoje uczucia i temperament.

Znienawidzić grzech

W okresie dorastania J.H. Newman doÅ›wiadczaÅ‚ gwaÅ‚townych pokus, z którymi zdecydowanie walczyÅ‚. PisaÅ‚: „Ludzie w Å›wiecie, cieleÅ›ni i niewierzÄ…cy, sÄ… przekonani, że pokusy, których oni doÅ›wiadczajÄ…, i grzechy, którym ulegajÄ…, należą do ich natury – i dlatego nie sÄ… ich winÄ…; w ten sposób kwestionujÄ… istnienie grzechu, który jest najwiÄ™kszym nieszczęściem każdego czÅ‚owieka. Nie można iść drogÄ… wiary do peÅ‚ni szczęścia w niebie, jeżeli na samym poczÄ…tku tej drogi nie znienawidzi siÄ™ grzechu”. Dlatego Newman tak siÄ™ modliÅ‚: „StworzyÅ‚eÅ› nas, Boże, aby uczynić nas szczęśliwymi. A nasze szczęście polega na posÅ‚uszeÅ„stwie wzglÄ™dem Ciebie. My jednak szukaliÅ›my szczęścia na wÅ‚asnych drogach – opuÅ›ciliÅ›my Ciebie. O mój Boże, jakąż zapÅ‚atÄ™ dajemy – ja dajÄ™ – Tobie, gdy grzeszymy! Co za straszliwa niewdziÄ™czność! I jakaż bÄ™dzie kara za to, gdy odrzucam swe szczęście i wybieram piekÅ‚o zamiast nieba! Wiem, powiesz: »Niech robi, co chce! Szuka zatraty i zguby, niechże jÄ… znajdzie! Gardzi Å‚askami, które mu dajÄ™, niechże stanÄ… mu siÄ™ przekleÅ„stwem!«. Ty, mój Boże, masz prawo do mnie, jestem caÅ‚kowicie Twój. Jestem tylko TwojÄ… wÅ‚asnoÅ›ciÄ… i Twym dzieÅ‚em, a moim jedynym obowiÄ…zkiem jest sÅ‚użenie Tobie. WyznajÄ™, o mój Boże, że czÄ™sto o tym caÅ‚kiem zapominaÅ‚em. Najczęściej postÄ™powaÅ‚em tak, jakbym sam byÅ‚ panem samego siebie, i byÅ‚em wobec Ciebie krnÄ…brny. CzyniÅ‚em, co mi siÄ™ podobaÅ‚o, i nie pytaÅ‚em, czy siÄ™ to Tobie podoba. ZatwardziaÅ‚ość i nieczuÅ‚ość mego serca jest aż tak wielka, iż prawie nie odczuwam tego, jak wielkie jest to zÅ‚o. Nie pojmujÄ™, jak straszny jest grzech – nie nienawidzÄ™ go i nie lÄ™kam siÄ™ go tak, jak powinienem. Nie napeÅ‚nia mnie on ani odrazÄ…, ani wstrÄ™tem, nie odwracam siÄ™ z oburzeniem od zÅ‚a, dlatego że ono CiÄ™ obraża, raczej igram z nim, a jeÅ›li nawet strzegÄ™ siÄ™ od grzechów ciężkich, to jednak grzechy powszednie popeÅ‚niam bez wiÄ™kszego oporu. O mój Boże, jakże straszliwa, okropna jest różnica miÄ™dzy tym, czym jestem, a tym, czym być powinienem!”.

J.H. Newman modliÅ‚ siÄ™ o znienawidzenie grzechu; codziennie podejmowaÅ‚ trud kroczenia drogÄ…, która go zaprowadziÅ‚a na szczyty czystej miÅ‚oÅ›ci i Å›wiÄ™toÅ›ci.

ByÅ‚ posÅ‚uszny gÅ‚osowi sumienia, które byÅ‚o dla niego gÅ‚osem samego Boga. PisaÅ‚: „Podobnie jak elementarne wiadomoÅ›ci o wszechÅ›wiecie otrzymujemy od naszych zmysÅ‚ów, tak też wszelkie poczÄ…tkowe wiadomoÅ›ci o Panu tegoż wszechÅ›wiata i Bogu naszym podaje nam przede wszystkim sumienie (...) przez wciąż powtarzajÄ…ce siÄ™ upadki moralne, w wypadku których sumienie dziaÅ‚a w ten sposób, że gwaÅ‚townie narzuca nam rozkaz naszego Pana, otrzymujemy ciÄ…gle nowy dowód na istnienie suwerennego WÅ‚adcy, od którego pochodzÄ… te poszczególne sÄ…dy i rozkazy, jakie przeżywamy w naszej Å›wiadomoÅ›ci”.

Pragnienie prawdy

Newman byÅ‚ bezkompromisowy w swoim poszukiwaniu prawdy. PisaÅ‚: „CaÅ‚ym sercem pragnÄ™ prawdy i obejmÄ™ jÄ…, gdziekolwiek jÄ… znajdÄ™”. W 1817 r. rozpoczÄ…Å‚ naukÄ™ w Oksfordzie. Przez pierwsze 4 lata studiowaÅ‚ literaturÄ™, matematykÄ™ i prawo, a później teologiÄ™ anglikaÅ„skÄ…. DziÄ™ki wybitnym zdolnoÅ›ciom już w 1822 r. otrzymaÅ‚ nominacjÄ™ na profesora teologii w Oriel College. 29 maja 1825 r., w uroczystość ZesÅ‚ania Ducha ÅšwiÄ™tego, przyjÄ…Å‚ kapÅ‚aÅ„skie Å›wiÄ™cenia w KoÅ›ciele anglikaÅ„skim. W 1828 r. nagle zmarÅ‚a jego ukochana dziewiÄ™tnastoletnia siostra Maria. ByÅ‚o to jedno z najboleÅ›niejszych doÅ›wiadczeÅ„ dla mÅ‚odego Newmana. UÅ›wiadomiÅ‚o mu kruchość ludzkiego życia na ziemi i ukazaÅ‚o perspektywÄ™ wiecznoÅ›ci. ZrozumiaÅ‚, że o wiele ważniejszÄ… od doskonaÅ‚oÅ›ci intelektualnej jest doskonaÅ‚ość w sferze moralnej i duchowej, czyli po prostu Å›wiÄ™tość.

W grudniu 1832 r. Newman udaÅ‚ siÄ™ w dÅ‚ugÄ… podróż statkiem do Hiszpanii, Gibraltaru, Algierii, Malty, Sycylii, Neapolu i Rzymu. Do Wiecznego Miasta dotarÅ‚ 2 marca 1833 r. Widok koÅ›cioÅ‚ów w Rzymie, bogactwo dzieÅ‚ sztuki i architektury powaliÅ‚y Newmana na kolana. W drodze powrotnej, podczas postoju w zachwycajÄ…co piÄ™knym porcie Bonifacio, Newman napisaÅ‚ wiersz The Pilar of the Cloud (SÅ‚up obÅ‚oku), który staÅ‚ siÄ™ powszechnie Å›piewanym hymnem koÅ›cielnym Lead, kindly Light (Prowadź mnie, ÅšwiatÅ‚o). Autor wyraziÅ‚ w tym utworze kruchość swojego istnienia i caÅ‚kowite oddanie siÄ™ w rÄ™ce miÅ‚osiernego Boga. Przeżycia te sprawiÅ‚y, że Newman caÅ‚ym sercem zapragnÄ…Å‚ dążyć do Å›wiÄ™toÅ›ci. PisaÅ‚: „JeÅ›li Boga nie kochamy, to pochodzi to stÄ…d, że nie zapragnÄ™liÅ›my Go pokochać, nie staraliÅ›my siÄ™ Go pokochać, nigdy nie modliliÅ›my siÄ™ o to, aby Go pokochać. Nie nosiliÅ›my codziennie w swej duszy tej myÅ›li i tego pragnienia, nie mieliÅ›my Go stale przed oczyma w drobnych zdarzeniach dnia powszedniego. Chodzi o pragnienie poznania naszego Stwórcy i pociÄ…g serca, aby Mu sÅ‚użyć, co poprzedza religijne nawrócenie”. 

Filar i podpora prawdy

Kilka dni po powrocie z Rzymu, w lipcu 1833 r., Newman wspólnie z Johnem Keblem, Edwardem Puseyem oraz Richardem Froudem zainicjowali ruch odnowy KoÅ›cioÅ‚a anglikaÅ„skiego. ByÅ‚ to tzw. ruch oksfordzki, którego Newman staÅ‚ siÄ™ nieoficjalnym liderem. Jednym z gÅ‚ównych celów tego ruchu byÅ‚o uniezależnienie KoÅ›cioÅ‚a od wÅ‚adzy paÅ„stwowej oraz zwalczanie liberalizmu, który niszczyÅ‚ podstawy chrzeÅ›cijaÅ„skiej wiary, ponieważ kwestionowaÅ‚ istnienie obiektywnej Objawionej Prawdy. Doktryna KoÅ›cioÅ‚a anglikaÅ„skiego jest przedstawiona w oficjalnym schemacie Trzydziestu dziewiÄ™ciu artykuÅ‚ów, zredagowanych w XVI w., na poczÄ…tku panowania królowej Elżbiety I. Ruch oksfordzki pragnÄ…Å‚ odnowy anglikanizmu, jego powrotu do katolickich korzeni. Aby ukazać katolickie oblicze KoÅ›cioÅ‚a anglikaÅ„skiego, w lutym 1841 r. w brytyjskiej gazecie The Times Newman opublikowaÅ‚ Tract 90 (Traktat 90), w którym dowodziÅ‚, że TrzydzieÅ›ci dziewięć artykuÅ‚ów nie jest sprzecznych z doktrynÄ… katolickÄ….

Po opublikowaniu Tract 90 rozpoczęły siÄ™ liczne nawrócenia do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego. WÅ‚adze uniwersytetu w Oksfordzie zdecydowanie potÄ™piÅ‚y Tract 90, okreÅ›lajÄ…c Newmana jako czÅ‚owieka nieuczciwego, który sugeruje, że TrzydzieÅ›ci dziewięć artykuÅ‚ów da siÄ™ pogodzić z „rzymskokatolickimi bÅ‚Ä™dami”. Stanowisko Newmana zostaÅ‚o ostro potÄ™pione w listach pasterskich przez biskupa Oksfordu i innych anglikaÅ„skich biskupów. Newman staÅ‚ siÄ™ przedmiotem zmasowanej akcji dyskredytowania i oczerniania go w prasie przez anglikaÅ„skich duchownych oraz uniwersyteckich liberaÅ‚ów.

DecydujÄ…ce w odkrywaniu prawdy byÅ‚y dla Newmana studia historii poczÄ…tków KoÅ›cioÅ‚a oraz pism ojców KoÅ›cioÅ‚a. Newman uÅ›wiadomiÅ‚ sobie, że istnieje wielkie podobieÅ„stwo pomiÄ™dzy atmosferÄ…, w jakiej rodziÅ‚a siÄ™ w pierwszych wiekach chrzeÅ›cijaÅ„stwa herezja arianizmu, a liberalizmem w KoÅ›ciele anglikaÅ„skim. OdkrywajÄ…c prawdÄ™ o KoÅ›ciele pierwszych wieków, Newman pisaÅ‚: „Stale tkwiÅ‚a przede mnÄ… myÅ›l, że musi istnieć coÅ› wiÄ™kszego niż angielski KoÅ›cióÅ‚ paÅ„stwowy i Å¼e to »coÅ› wiÄ™kszego« jest zaÅ‚ożonym w pierwszych wiekach katolickim i apostolskim KoÅ›cioÅ‚em”.

Newman uzyskaÅ‚ moralnÄ… pewność, że KoÅ›cióÅ‚ anglikaÅ„ski znajduje siÄ™ w schizmie, a wspólnota rzymskokatolicka jest KoÅ›cioÅ‚em apostoÅ‚ów. Sumienie mu wyraźnie mówiÅ‚o, że jego miejsce jest w KoÅ›ciele rzymskokatolickim i tylko tam może być zbawiony. RównoczeÅ›nie odczuwaÅ‚ lÄ™k. PrzezwyciężaÅ‚ go cierpliwym czekaniem, intensywnym życiem modlitwy, pokutÄ… i studiowaniem. Każdego dnia cztery i póÅ‚ godziny poÅ›wiÄ™caÅ‚ na modlitwÄ™, a dziewięć godzin na studium. Podczas wielkiego postu praktykowaÅ‚ Å›cisÅ‚y post i abstynencjÄ™. W Å›rody i piÄ…tki do godz. 18 nie przyjmowaÅ‚ pokarmów i nie czytaÅ‚ gazet. W tym czasie otrzymywaÅ‚ liczne listy od przyjacióÅ‚, którzy ostrzegali go przed „straszliwymi” konsekwencjami wstÄ…pienia do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego.

Newman zrezygnowaÅ‚ z wykÅ‚adów na uniwersytecie. UsunÄ…Å‚ siÄ™ w zacisze swojej parafii w Littlemore, aby prowadzić życie zbliżone do monastycznego. Tam przez 6 lat dojrzewaÅ‚ do podjÄ™cia ostatecznej decyzji przejÅ›cia do wspólnoty KoÅ›cioÅ‚a katolickiego. OpisaÅ‚ ten okres duchowego zmagania siÄ™ w książce Apologia pro Vita Sua. We wrzeÅ›niu 1843 r. wygÅ‚osiÅ‚ w Littlemore swoje ostatnie kazanie w KoÅ›ciele anglikaÅ„skim. Opuszczenie tego KoÅ›cioÅ‚a wiÄ…zaÅ‚o siÄ™ dla Newmana z koniecznoÅ›ciÄ… odejÅ›cia ze Å›rodowiska uniwersyteckiego w Oksfordzie, o którym napisaÅ‚: „Z wszystkich rzeczy ludzkich chyba Oksford jest najdroższy mojemu sercu”. ByÅ‚o to dla Newmana niezwykle bolesne doÅ›wiadczenie.

Pod koniec 1844 r. rozpoczÄ…Å‚ pisanie filozoficznej rozprawy o teorii rozwoju chrzeÅ›cijaÅ„skiej doktryny. W miarÄ™ zgÅ‚Ä™biania nauki ojców KoÅ›cioÅ‚a Newman doszedÅ‚ do pewnoÅ›ci, że KoÅ›cióÅ‚ pierwszych wieków trwa w nienaruszonej formie tylko w KoÅ›ciele katolickim. Boży depozyt wiary zachowany zostaÅ‚ w caÅ‚oÅ›ci tylko w KoÅ›ciele rzymskokatolickim. WyznaÅ‚: „Przez studium sporów w pierwotnym KoÅ›ciele dojrzaÅ‚o w mym umyÅ›le jasne przekonanie, że to my, anglikanie, jesteÅ›my heretykami”.

Newman – najwiÄ™kszy teolog anglikaÅ„ski – zrezygnowaÅ‚ z kariery akademickiej, dobrze pÅ‚atnych posad profesora i proboszcza, aby stać siÄ™ czÅ‚onkiem KoÅ›cioÅ‚a katolickiego, który od czasu Henryka VIII byÅ‚ w Anglii bezwzglÄ™dnie przeÅ›ladowany. W dziewiÄ™tnastowiecznej Anglii katolicy byli traktowani jak obywatele drugiej kategorii. Decyzja Newmana wstÄ…pienia do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego wiÄ…zaÅ‚a siÄ™ wiÄ™c dla niego z bardzo bolesnymi konsekwencjami, utratÄ… źródeÅ‚ utrzymania, miejsca zamieszkania, przyjacióÅ‚ i prestiżu.

8 października 1845 r. Newman rzuciÅ‚ siÄ™ do stóp katolickiego kapÅ‚ana, bÅ‚. o. Dominika Barberiego, wÅ‚oskiego pasjonisty, proszÄ…c go o bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo, spowiedź i przyjÄ™cie do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego. W ciÄ…gu kilku lat od tego wydarzenia w Å›lady Newmana poszÅ‚o kilkuset wybitnych profesorów uniwersytetu. Zrezygnowali z akademickiej kariery, stanowisk profesorskich, urzÄ™dów parafialnych... Nawrócenie Newmana byÅ‚o wielkim wstrzÄ…sem dla Anglii i Å›wiata. Za jego przykÅ‚adem poszÅ‚o kilkuset duchownych anglikaÅ„skich oraz wpÅ‚ywowych osób Å›wieckich, a po wydaniu książki Newmana O rozwoju doktryny chrzeÅ›cijaÅ„skiej liczba ta wzrosÅ‚a do kilkunastu tysiÄ™cy.

Newman w swoich pÅ‚omiennych kazaniach i pismach podkreÅ›laÅ‚, że KoÅ›cióÅ‚ jest „filarem i podporÄ… prawdy” (1 Tm 3, 15), a droga do poznania Chrystusa prowadzi przez żywy katolicki KoÅ›cióÅ‚, który jest KoÅ›cioÅ‚em Chrystusa, spadkobiercÄ… KoÅ›cioÅ‚a pierwszych wieków. RozumiaÅ‚ KoÅ›cióÅ‚ jako wspólnotÄ™, w której żyje, dziaÅ‚a i naucza Chrystus. WiedziaÅ‚, że jako czÅ‚onek tej wspólnoty KoÅ›cioÅ‚a swoje sumienie, rozum, uczucia musi poddać kierownictwu i nauczaniu Chrystusa. To nie subiektywne sumienie, rozum czy uczucia sÄ… ostatecznym arbitrem, ale autorytet Chrystusa obecnego i nauczajÄ…cego w KoÅ›ciele.

Tak Newman wyjaÅ›niaÅ‚ prawdÄ™ o nieomylnoÅ›ci KoÅ›cioÅ‚a i papieża: „Ewangelia jest rzeczywistym orÄ™dziem z nieba, które jest strzeżone i przechowywane we wspólnocie KoÅ›cioÅ‚a katolickiego”. To objawione orÄ™dzie zostaÅ‚o powierzone KoÅ›cioÅ‚owi i „KoÅ›cióÅ‚ jest nieomylny w tym, co dotyczy powierzonego mu orÄ™dzia; cóż bowiem rozumie siÄ™ przez nieomylność w nauczaniu, jeżeli nie to, że nauczyciel jest w swoim nauczaniu zabezpieczony przed bÅ‚Ä™dem? (...) Jeżeli papież jest nieomylny, to tylko dlatego, że stoi na czele KoÅ›cioÅ‚a, który jest nieomylny”.

Odkąd stałem się katolikiem

„OdkÄ…d staÅ‚em siÄ™ katolikiem – pisaÅ‚ Newman – żyÅ‚em w doskonaÅ‚ym pokoju i niezmÄ…conej wewnÄ™trznej ciszy, nie majÄ…c najmniejszej już wÄ…tpliwoÅ›ci... Nie byÅ‚em gorliwszy niż przedtem; lecz zdawaÅ‚o mi siÄ™, że po burzliwej podróży wpÅ‚ynÄ…Å‚em do spokojnego portu i Å¼e szczęście, które z tego powodu odczuÅ‚em, trwa nieprzerwanie aż do dnia dzisiejszego”.

Po swoim wstÄ…pieniu do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego Newman cierpiaÅ‚ z powodu niezrozumienia, wrogoÅ›ci, oszczerstw, oskarżeÅ„ o hipokryzjÄ™... ZnosiÅ‚ to wszystko w milczeniu jak Chrystus przed PiÅ‚atem; reagowaÅ‚ tylko wtedy, gdy oskarżenia kwestionowaÅ‚y jego wierność i oddanie KoÅ›cioÅ‚owi katolickiemu. Nie przestaÅ‚ jednak kochać tych wszystkich, którzy po nawróceniu odwrócili siÄ™ od niego.

W lutym 1846 r. Newman udaÅ‚ siÄ™ do Rzymu. WstÄ…piÅ‚ do kolegium De Propaganda Fide, aby podjąć studia teologiczne i przygotować siÄ™ do przyjÄ™cia Å›wiÄ™ceÅ„ kapÅ‚aÅ„skich.

Po ich przyjÄ™ciu tak Newman pisaÅ‚ o Eucharystii: „Nic tak nie napeÅ‚nia mnie pociechÄ… i radoÅ›ciÄ…, nie przemawia tak do serca jak Msza Å›wiÄ™ta. MógÅ‚bym w niej uczestniczyć wciąż bez koÅ„ca i nie bÄ™dÄ™ znużony. Jest ona najwiÄ™kszÄ… czynnoÅ›ciÄ…, jaka tylko może być na Å›wiecie. Odwieczny staje na oÅ‚tarzu jako Ten, który byÅ‚ w ciele i we krwi, przed którym anioÅ‚owie siÄ™ chylÄ…, a drżą szatani. Chrystus ustanowiÅ‚ nieustanny cud swego CiaÅ‚a i Krwi pod widzialnymi znakami (...). I daÅ‚ kapÅ‚anom swoim moc czynienia tego, co On uczyniÅ‚. OddaÅ‚ siÄ™ w rÄ™ce grzeszników. SÅ‚aby, ciemny i nieoÅ›wiecony, grzeszny czÅ‚owiek przez moc udzielonej mu wÅ‚adzy kapÅ‚aÅ„skiej Å›ciÄ…ga Najwyższego na ziemiÄ™, kryje Go w ciasnym tabernakulum i rozdziela grzesznemu ludowi... Jest to jasne, moi bracia, że wyznajÄ…c Boga tylko jako Wszechmocnego, posiadamy tylko poÅ‚owÄ™ poznania o Nim. JeÅ›li chcemy Go caÅ‚kowicie poznać, to musimy Go poznać w Eucharystii, jako posiadajÄ…cego imiÄ™ »Bóg z nami« i »Jezus« (Bóg jest zbawieniem)”.

Ojciec ÅšwiÄ™ty Pius IX upoważniÅ‚ w Rzymie Newmana do zakÅ‚adania na terenie Anglii oratoriów Å›w. Filipa Neriego. Newman zostaÅ‚ mianowany przeÅ‚ożonym pierwszej fundacji w Birmingham. Tam też dziaÅ‚aÅ‚ od 1848 r. PisaÅ‚ artykuÅ‚y i książki, pracowaÅ‚ duszpastersko wÅ›ród irlandzkich robotników, wydawaÅ‚ czasopismo Rambler (WÄ™drowiec) dla inteligencji katolickiej. PoglÄ…dy Newmana wyprzedzaÅ‚y jego epokÄ™ i byÅ‚y przygotowaniem do I i II soboru watykaÅ„skiego. W krótkim czasie Newman zaÅ‚ożyÅ‚ drugie oratorium w Londynie. Na proÅ›bÄ™ papieża i episkopatu Irlandii zorganizowaÅ‚ grono znakomitych profesorów i otworzyÅ‚ w 1854 roku Katolicki Uniwersytet w Dublinie. ByÅ‚ tam rektorem do 1858 r.

Newman byÅ‚ przekonany, że dla każdego czÅ‚owieka, który bÄ™dzie szczerze szukaÅ‚ prawdy, ukoronowaniem tych jego poszukiwaÅ„ bÄ™dzie wstÄ…pienie do KoÅ›cioÅ‚a katolickiego. UważaÅ‚, że „w prawdziwej filozofii nie ma czegoÅ› poÅ›redniego pomiÄ™dzy ateizmem a katolicyzmem, a prawdziwie konsekwentny umysÅ‚ musi siÄ™ opowiedzieć za jednym albo drugim”. PomiÄ™dzy tymi przeciwstawnymi sobie stanowiskami jest protestantyzm. Newman podaÅ‚ jasnÄ… zasadÄ™ rozpoznania: „IstniejÄ… tylko dwie drogi, do Rzymu i do ateizmu. Anglikanizm jest stacjÄ… w Å›rodku drogi w jednÄ… stronÄ™, a liberalizm tym samym w drugÄ… stronÄ™”.

Lata 1864 – 1874 r. byÅ‚y dla Newmana okresem najbardziej owocnym na polu jego teologicznych publikacji. Liczne jego artykuÅ‚y, książki i poezje staÅ‚y siÄ™ znane na caÅ‚ym Å›wiecie.

Papież Leon XIII w 1879 r. w dowód zasÅ‚ug Newmana na polu rozwoju myÅ›li teologicznej powoÅ‚aÅ‚ go do grona kardynaÅ‚ów KoÅ›cioÅ‚a katolickiego. Na swoim herbie kardynalskim ks. Newman umieÅ›ciÅ‚ hasÅ‚o: „Cor ad cor loquitur” – „Serce przemawia do serca”.

Gdy Newman gÅ‚osiÅ‚ swoje kazania, miaÅ‚ nadprzyrodzony dar podnoszenia ludzkich serc do Boga. ByÅ‚ geniuszem o rzadko spotykanej elokwencji i pobożnoÅ›ci, a gÅ‚ównÄ… jego troskÄ… byÅ‚o pobudzanie ludzi do Å¼ywej wiary i posÅ‚uszeÅ„stwa Bogu. SzukajÄ…cym prawdy Newman radziÅ‚: „Musicie wytworzyć w sobie takie usposobienie, żebyÅ›cie siÄ™ byli gotowi oddać caÅ‚kiem w rÄ™ce Boga, który was powiedzie do doskonaÅ‚ego posÅ‚uszeÅ„stwa”.

OstrzegaÅ‚ skruszonych grzeszników przed niecierpliwoÅ›ciÄ…, aby nie nakÅ‚adali na siebie nadmiernych iloÅ›ci modlitw i pokut. RadziÅ‚ im zaczynać od maÅ‚ych upokorzeÅ„ i pozwolić siÄ™ prowadzić spowiednikowi.

BÅ‚ogosÅ‚awiony kard. Newman uÅ›wiadamiaÅ‚ poczÄ…tkujÄ…cym chrzeÅ›cijanom, że na drodze wiary bÄ™dÄ… poddawani próbie: „BÄ™dÄ™ poddawany próbie: mój rozum bÄ™dzie poddany próbie, bo bÄ™dÄ™ musiaÅ‚ wierzyć; moje uczucia bÄ™dÄ… poddane próbie, bo bÄ™dÄ™ musiaÅ‚ być posÅ‚uszny Bogu zamiast dogadzać sobie; moje ciaÅ‚o bÄ™dzie poddane próbie, gdyż bÄ™dÄ™ musiaÅ‚ je sobie podporzÄ…dkować. (...) Nie martw siÄ™, idź dalej. »Niebo nie jest dla tchórzów« – mawiaÅ‚ Å›w. Filip. Wzywaj Zbawiciela ludzi – On ciÄ™ wysÅ‚ucha. On uleczy wszystkie twoje rany, które zostaÅ‚y ci zadane w czasie sÅ‚użby dla Niego”.

BÅ‚ogosÅ‚awiony kard. John Henry Newman zmarÅ‚ 11 sierpnia 1890 r. ProsiÅ‚ przed Å›mierciÄ…, aby na jego tablicy grobowej widniaÅ‚y sÅ‚owa: „Ex umbris et imaginibus in Veritatem” („Z cieni i obrazów do Prawdy”).

„Strzeżcie siÄ™, aby nie uwiódÅ‚ was Å›wiat” – ostrzega nas dzisiaj bÅ‚. kard. Newman. „Stara siÄ™ on was przekonać i przekrzyczeć, że on tylko jest rozsÄ…dny i mÄ…dry, że religia jest przeżytkiem... BÄ™dzie zÅ‚o nazywaÅ‚ dobrem, a dobro zÅ‚em. I na pewno bÄ™dziecie kuszeni, ale »czuwajcie i módlcie siÄ™, abyÅ›cie nie ulegli pokusie« (Mt 26, 41). Albo wy zdobÄ™dziecie Å›wiat, albo Å›wiat was zdobÄ™dzie... Wybierajcie i pamiÄ™tajcie: »Ku wolnoÅ›ci wyswobodziÅ‚ was Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie siÄ™ na nowo pod jarzmo niewoli!« (Ga 5, 1). Zaczynajmy z wiarÄ…, zaczynajmy z Chrystusem, zaczynajmy z krzyżem Jego i upokorzeniami, do których prowadzi. Dajmy siÄ™ pociÄ…gnąć Temu, który zostaÅ‚ wywyższony, aby w ten sposób mógÅ‚ nam dać samego siebie i wszystkie rzeczy. Szukajmy najpierw »Królestwa Bożego i jego sprawiedliwoÅ›ci«, a wszystkie rzeczy tego Å›wiata »bÄ™dÄ… nam przydane« (Mt 6, 33). Ci tylko mogÄ… naprawdÄ™ używać tego Å›wiata, którzy weszli w kontakt z niewidzialnym Å›wiatem. Ci tylko go używajÄ…, którzy siÄ™ wprzód nauczyli wyzbywać go i powstrzymywać siÄ™ od niego. Ci naprawdÄ™ potrafiÄ… ucztować, którzy najpierw poÅ›cili. Ci tylko potrafiÄ… używać Å›wiata, którzy nauczyli siÄ™ go nie nadużywać, i ci tylko go odziedziczÄ…, którzy przyjmujÄ… go jako cieÅ„ przyszÅ‚ego Å›wiata i dla tego przyszÅ‚ego Å›wiata chcÄ… ten Å›wiat opuÅ›cić”.

ks. M. Piotrowski TChr

Modlitwy bł. kard. Newmana

Mój wielki Boże, Ty jesteÅ› wszystkowiedzÄ…cy, boÅ› wszystko stworzyÅ‚... Ty tak dobrze znasz myÅ›li i zamiary każdej poszczególnej duszy, jakby wÅ›ród Twego caÅ‚ego stworzenia istniaÅ‚a tylko ta jedna jedyna dusza. Znasz mnie na wylot. Twe spojrzenie obejmuje caÅ‚Ä… teraźniejszość, przeszÅ‚ość i przyszÅ‚ość jako jednÄ… caÅ‚ość... Ty wiesz, jaki bÄ™dzie mój koniec; TyÅ› już przewidziaÅ‚ godzinÄ™ mej Å›mierci i mój sÄ…d. Jak straszliwa jest myÅ›l, że kiedyÅ› stanÄ™ przed mym SÄ™dziÄ…!... O, pomnóż we mnie otwartość i szczerość, do której dążę i której pożądam!... Naucz mnie coraz bardziej kochać Ciebie, a wtedy bÄ™dÄ™ żyÅ‚ w pokoju bez lÄ™ku przed TobÄ…!

ÅšwiÄ™ty jesteÅ› we wszystkich dzieÅ‚ach Twoich, o Panie. Grzech na Å›wiecie nie pochodzi od Ciebie – pochodzi on od nieprzyjaciela, pochodzi ode mnie samego i z tego, co moje. Mnie i wszystkich ludzi dotyka ta haÅ„ba, gdyż powinniÅ›my pragnąć dobra, a oddaliÅ›my siÄ™ zÅ‚u. (...) Ty wezwiesz mnie do siebie, gdy umrÄ™, i bÄ™dziesz moim SÄ™dziÄ…. „Biada mi! Bo jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam poÅ›ród ludu o nieczystych wargach” (Iz 6, 5). Twój krzyż, o Panie, pokonuje przepaść dzielÄ…cÄ… mnie od Ciebie. On mówi o mej wielkiej grzesznoÅ›ci i o Twojej nieopisanej odrazie do grzechu. Wbij w mojÄ… pamięć i wpój we mnie, o ukochany Panie i Zbawicielu, caÅ‚Ä… gÅ‚Ä™biÄ™ nauki krzyża, abym przez Twój Å›wiÄ™ty krzyż nie tylko pojÄ…Å‚, jak bardzo oddala mnie grzech od Ciebie, ale abym osiÄ…gnÄ…Å‚ pojednanie z TobÄ…!

Zamów prenumeratę

Jeśli jesteś zainteresowany pobraniem całego Numeru w formacie PDF



Artykuł opublikowany na ChrzeÅ›cijaÅ„skim portale za zgodÄ… MiÅ‚ujcie siÄ™! w listopadzie 2010 r.




Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku




Artykuł został opublikowany zą zgoda Miłujcie się! w lipcu 2014 r.








Submit your article!

Read more articles - Free!

Need translation jobs? Click here!

Translation agencies are welcome to register here - Free!

Freelance translators are welcome to register here - Free!

Subscribe to TranslationDirectory.com newsletter - Free!

Take part in TranslationDirectory.com poll - your voice counts!










Free Newsletter

Subscribe to our free newsletter to receive updates from us:

 

New at the Forum

Read Articles

# 2488
Rosetta Stone and Translation Rates

# 2467
Translation - an Ageless Profession

# 2466
Have Language, Will Travel

# 2486
Почему так мало хороших переводов и хороших переводчиков?

# 2479
Average monthly wage in different European countries

# 2487
Two New Chinese Translations of Hamlet Introduced and Compared

# 2475
Linguistic history of the Indian subcontinent

# 2474
Languages with official status in India

# 2251
The Database: Your Most Valuable Asset!

More articles
More articles for translators

Vote in Polls

All Polls:
Polls on all topics

Christian Polls:
Polls on Christian topics

Financial Polls:
Polls on Financial topics

Polls for Freelancers:

Poll # 104
Have you obtained at least one new client through your facebook account?

Poll # 100
What is the worst time-waster?

Poll # 099
If you work at a laptop, do you usually use touchpad or mouse?

Poll # 094
If you run a translation agency, do you ever outsource / subcontract your projects to other translation agencies?

Poll # 090
What do you like the most about TranslationDirectory.com?

Poll # 088
Which translation portal emails you the largest number of job notifications?

Poll # 087
Which one of the following sites has the most appealing color scheme?

Poll # 085
Do you charge a fine (interest) fee for every day of payment delay?

Poll # 083
Do you have licensed SDL Trados software installed at your computer?

Poll # 079
Have you always dreamt to become a translator?

Poll # 078
Do you plan to be a freelance translator for the rest of your life?

Poll # 077
Is it necessary to learn translation theory in order to become a good translator?

Poll # 076
Will human translation be entirely replaced by machine translation in the future?

Poll # 074
Do you have savings?

Poll # 065
Do you know that the Bible is the most popular book in the world?

Poll # 063
What is the purpose of your life?

Poll # 059
How many hours per night do you sleep (in average)?

More polls
More polls for freelancers


translation jobs
christianity portal


 

 
Copyright © 2003-2024 by TranslationDirectory.com
Legal Disclaimer
Site Map