Zwiodła mnie pornografia

Chrześcijańskie Artykuły. Zwiodła mnie pornografia.

Welcome to the world of language jobs!

Portal for Language Professionals and their Clients. 39,000+ Freelance Translators. 7,000+ Translation Agencies.

Artykuły Chrześcijańskie - Zwiodła mnie pornografia

Database of Translation Agencies

Database of Translators

Become a Member!

Submit Your Article

Hire Translators!

Menu

Zwiodła mnie pornografia

Autor: Świadectwo,
Miłujcie się! 4/2009 → Młodzież

Wychowałam się w chrześcijańskiej rodzinie, jednak w pewnym momencie swego życia zeszłam na złą drogę i oddaliłam się od Boga. Moja wiara była martwa. Żyjąc wiele lat w grzechu, zabijałam swoje życie duchowe – przez deformację własnego sumienia, które później nie potrafiło odróżnić dobra od zła.

Kiedy miałam 10, może 11 lat, zwiodła mnie pornografia. Grzeszyłam przeciw szóstemu przykazaniu. Wszystko zaczęło się niewinnie. Początkowo były to jakieś telenowele, w których przewijało się wiele wątków „miłosnych”. Później postanowiłam kupować gazety typu Bravo, które rozbudziły moją ciekawość w sferze seksualności człowieka. Te czasopisma wpłynęły bardzo destruktywnie na moją psychikę. Coraz bardziej wgłębiałam się w ich lekturę, a z największym zaciekawieniem czytałam te strony, które poruszały tematy seksualne. Szukałam później czegoś więcej, coraz mocniejszych wrażeń. Sprawiało mi to przyjemność, ale potem się zastanawiałam, co ja w ogóle robię. Po chwili się jednak uspokajałam, myśląc: „przecież i tak nikt o tym nie wie”.

Początkowo myślałam, że to normalne. Próbowałam się tłumaczyć przed samą sobą, że w okresie dojrzewania buzują hormony i że to nie jest nic złego. Jednak po jakimś czasie nie mogłam się od tego uwolnić. Dochodziło do grzechu masturbacji, w którym trwałam przez ponad 6 lat. Uświadomiłam sobie, że wpadłam w nałóg, kiedy po chwili „przyjemności” przychodził wielki smutek i żal do siebie, że znowu to zrobiłam.

Był czas, kiedy nie widziałam już sensu życia. Wiązały się z tym myśli samobójcze i depresja, o której również nikt nie wiedział. Wszystko ukrywałam, co sprawiło, że zamknęłam się w sobie i nie umiałam rozmawiać z ludźmi – bałam się ich. Mój brak samoakceptacji stopniowo się pogłębiał...

Wcześniej nie spowiadałam się z grzechu samogwałtu, oszukując własne sumienie, że to przecież normalne. No bo nikt nie mówi, że to coś złego, a gazety piszą, że to nawet dobrze wpływa na późniejsze życie seksualne... Moje sumienie stało się całkiem obojętne na ten grzech. Mogę nawet stwierdzić, że zatraciłam sumienie, bo to ciągłe trwanie w grzechu całkowicie je zdeformowało. W pewnym momencie to życie w ciągłym smutku i obwinianiu się za grzech zaczęło mnie bardzo męczyć. Chciałam się uwolnić od pornografii i samogwałtu, jednak telewizja, Internet, gazety – wszystko było przesiąknięte erotyzmem!

Nastał wreszcie czas, kiedy chciałam się z tego wyspowiadać, ale zabrakło mi odwagi. Przez kilka lat na spowiedzi okłamywałam i samą siebie, i Boga. Nie miałam odwagi przyznać się do swego grzechu, bo dręczyło mnie pytanie: „co sobie pomyśli o mnie ksiądz?”. Nie potrafiłam się spowiadać – i do dziś się tego uczę. Po każdej spowiedzi, gdy odchodziłam od konfesjonału, nie czułam ulgi, tylko jeszcze większy żal do siebie, że znów kłamię. W konfesjonale widziałam tylko księdza, a nie samego Jezusa!

Z popełnianym przeze mnie grzechem nieczystości wiązały się też inne grzechy. Zaczęłam patrzeć na świat w sposób bardzo materialistyczny, zrobiła się ze mnie wielka egoistka. Wiara stała się dla mnie suchą tradycją. Chodziłam do kościoła, ale nie przeżywałam Mszy św. Myślami byłam całkiem gdzie indziej. Spowiedź i Komunia św. były wielkim oszustwem Boga przeze mnie. Oddaliłam się od Pana Boga, przestałam się modlić. Moja rozmowa z Bogiem przemieniła się w żądania typu: „Boże, jeśli jesteś, to daj mi to, czego chcę!”. Zwykły, czysty egoizm...

W pewnym momencie swojego życia poczułam, jakby moja dusza zaczęła powoli umierać. Przez ostatni rok wiele cierpiałam duchowo, życie traciło dla mnie sens. Rok temu na wakacjach doświadczyłam ciemności piekieł. Panicznie zaczęłam się wtedy bać śmierci, gdyż wydawało mi się, że mnie ona prześladuje, a jeśli umrę, to z takimi grzechami na pewno czeka mnie piekło... Przez jakiś czas bałam się w ogóle wychodzić z domu. Zaczęłam wątpić w Boga, w to, że On istnieje. Moja wiara dotknęła dna – można by powiedzieć, że przez jakiś czas żyłam bez Boga.

Dziś muszę przyznać, że życie bez Bożej miłości nie ma sensu. Po pewnym czasie rozpoczęłam walkę z samym szatanem, bo zdałam sobie sprawę, jakie wielkie zło panuje w moim życiu. Najpierw pozbyłam się telewizora i komputera, gdyż to były źródła mojej grzeszności. Jednym słowem pozbyłam się pokus. Ale została mi, niestety, jeszcze wyobraźnia, nasycona erotycznymi obrazami, które powracały do mnie wbrew mojej woli...

Trwając ciągle w takiej słabości, przypadkowo zdobyłam ulotkę zapraszającą na zimowe rekolekcje w Krościenku, których temat brzmiał Bóg mój i wszystko. Początkowo potraktowałam je jako tanie spędzenie ferii, nową przygodę i możliwość zawarcia nowych znajomości. Potem jednak się okazało, że to była wielka przygoda z Bogiem i szansa poznania samej siebie.

Po raz pierwszy wtedy uzmysłowiłam sobie, kim naprawdę jest Bóg. Poczułam tak bardzo osobiście Jego miłość – szaloną, bezgraniczną i piękną. Doświadczyłam Jego obecności i uświadomiłam sobie, że miłość Boża jest większa niż mój grzech! Zdałam sobie sprawę, że ja cały czas odpychałam Jezusa od siebie, że ciągle Go raniłam – ale On się nie poddawał i walczył o mnie! Jakże piękna jest świadomość tego, że nigdy nie jestem sama, że zawsze jest przy mnie Jezus, który trwa ze mną niezależnie od tego, jaka jestem. A kiedy upadnę, nie odrzuca mnie, ale kocha mnie jeszcze mocniej i czeka na mnie w sakramencie pokuty. Chce mnie przytulić, przygarnąć, pocałować! Tylko Bóg potrafi kochać tak mocno i bezinteresownie.

To był początek mojego nawrócenia. Moja wiara i mój stosunek do Boga diametralnie się od tamtej pory zmieniły – sucha tradycja stała się dla mnie żywą wiarą. Zaczęłam się goręcej modlić, a także cieszyć się z tego, że ktoś mnie „ukochał odwieczną miłością”. Zrozumiałam wówczas, co jest dla mnie najważniejsze w życiu, jakimi wartościami mam się kierować. Rozpoczęłam medytację nad słowem Bożym. Jednak świadomość tego, że ciągle jeszcze nie pojednałam się z Jezusem w konfesjonale, wciąż była dla mnie ciężarem...

Moja droga do zjednoczenia się z Bogiem była bardzo trudna. W tym czasie pomogła mi modlitwa oraz codzienna Eucharystia. Kilkakrotnie miałam okazję do pojednania się z Jezusem w konfesjonale, ale niestety za każdym razem strach zwyciężał. Toczyłam ciągłą walkę ze sobą, by wyzwolić się z grzechu.

W końcu nastał czas szkolnych rekolekcji wielkopostnych. Przyrzekłam wtedy sobie i Bogu, że muszę w końcu wyznać swoje grzechy. Dziś wiem, że gdybym tego nie zrobiła, to byłoby ze mną bardzo źle; nie wiem, czy jeszcze bym żyła na tym pięknym świecie…

Kilka dni przed spowiedzią czułam ogromny ból duszy – ciągła walka z diabłem wykańczała mnie nerwowo i psychicznie. Teraz wiem, że jeśli nie sięgnęłabym dna, osiągnęłabym dno. Musiałam solidnie upaść, żeby powstać i naprawdę dotknąć ręki Boga. Ale ten upadek naprawdę zmienił moje życie, moje patrzenie na świat – i dziś dziękuję Bogu za tę łaskę nawrócenia. On dał mi nowe życie – i nie zamierzam go zmarnować.

Nareszcie przystąpiłam do spowiedzi generalnej i powiedziałam Jezusowi wszystko! A On mnie przytulił, pocieszył i odpuścił mi grzechy. To wielki cud narodzin, bo stałam się odtąd nowym człowiekiem – dzięki temu, że zawierzyłam całe swoje życie Jezusowi. Podczas spowiedzi miałam wrażenie, jakby Duch Święty przeze mnie przemawiał, bo na pewno sama nie byłabym w stanie powiedzieć wszystkiego.

Dziś wiem, że żyję tylko dzięki wielkiej miłości Jezusa! On jest moim Panem i Zbawicielem! Bóg wyrwał mnie ze szponów szatana, choć i tak co dzień muszę toczyć walkę ze złem. Jednak wiem, że trzymając się mocno Jezusa i będąc „pozytywnym wojownikiem”, przezwyciężę każde zło.

Dziś trwam przy Bogu, by znowu nie upaść. Często spotykam się z Jezusem na Eucharystii, zagłębiam się w słowo Boże, czytając choć krótkie fragmenty z Pisma św. i wiedząc, że przemawia do mnie sam Bóg, a słowa zawarte w Biblii są żywe. Trafiłam również do grupy Ruchu Światło-Życie działającej przy mojej parafii. Obecność w tej wspólnocie pomaga mi odkrywać Boga.

Bardzo ważnym momentem było dla mnie również przystąpienie do Ruchu Czystych Serc. Przynależność do tej wspólnoty motywuje mnie do trwania w czystości. Zawierzając całą swoją seksualność Bogu, wiem, że jestem w dobrych rękach. A kiedy tylko szatan wkłada mi do głowy pokusy, chwytam za różaniec, modląc się do najczystszej z dziewic – Maryi.

Życzę każdej i każdemu z Was takiej radości, jaka teraz panuje w moim sercu. Wiele jest osób, które nawet nie wiedzą o tym, że Ktoś ich kocha. Mnie to Jezus powiedział na ucho. Teraz „wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”.

Chciałabym, aby wszyscy poznali tę wielką i nieogarniętą miłość, bo ona nadaje sens życiu! Życzę Ci tej radości. Otwórz swe serce, bo Jezus stoi u drzwi i kołacze. A jeśli już żyjesz w pełni z Chrystusem, pragnę cieszyć się Twoim szczęściem. Bóg kocha Ciebie cały czas! Pamiętaj o Nim, byś nie czuł(a) się samotny(-a). Alleluja!

Monika

Zamów prenumeratę

Jeśli jesteś zainteresowany pobraniem całego Numeru w formacie PDF

Zaloguj się, jeśli jesteś już naszym klientem i posiadasz prenumeratę
Zamów prenumeratę, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś

Artykuł opublikowany na Chrześcijańskim portale za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Artykuł został opublikowany zą zgoda Miłujcie się! w lipcu 2014 r.

Submit your article!

Read more articles - Free!

Need translation jobs? Click here!

Translation agencies are welcome to register here - Free!

Freelance translators are welcome to register here - Free!

Subscribe to TranslationDirectory.com newsletter - Free!

Take part in TranslationDirectory.com poll - your voice counts!

Free Newsletter

New at the Forum

Read Articles

# 2488
Rosetta Stone and Translation Rates

# 2467
Translation - an Ageless Profession

# 2466
Have Language, Will Travel

# 2486
Почему так мало хороших переводов и хороших переводчиков?

# 2479
Average monthly wage in different European countries

# 2487
Two New Chinese Translations of Hamlet Introduced and Compared

# 2475
Linguistic history of the Indian subcontinent

# 2474
Languages with official status in India

# 2251
The Database: Your Most Valuable Asset!

More articles
More articles for translators

Vote in Polls

All Polls:
Polls on all topics

Christian Polls:
Polls on Christian topics

Financial Polls:
Polls on Financial topics

Polls for Freelancers:

Poll # 104
Have you obtained at least one new client through your facebook account?

Poll # 100
What is the worst time-waster?

Poll # 099
If you work at a laptop, do you usually use touchpad or mouse?

Poll # 094
If you run a translation agency, do you ever outsource / subcontract your projects to other translation agencies?

Poll # 090
What do you like the most about TranslationDirectory.com?

Poll # 088
Which translation portal emails you the largest number of job notifications?

Poll # 087
Which one of the following sites has the most appealing color scheme?

Poll # 085
Do you charge a fine (interest) fee for every day of payment delay?

Poll # 083
Do you have licensed SDL Trados software installed at your computer?

Poll # 079
Have you always dreamt to become a translator?

Poll # 078
Do you plan to be a freelance translator for the rest of your life?

Poll # 077
Is it necessary to learn translation theory in order to become a good translator?

Poll # 076
Will human translation be entirely replaced by machine translation in the future?

Poll # 074
Do you have savings?

Poll # 065
Do you know that the Bible is the most popular book in the world?

Poll # 063
What is the purpose of your life?

Poll # 059
How many hours per night do you sleep (in average)?

More polls
More polls for freelancers

christianity portal

Copyright © 2003-2024 by TranslationDirectory.com
Legal Disclaimer
Site Map