Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 4/2003 → Temat numeru
W niedzielÄ™ 19 października 2003 r. Ojciec ÅšwiÄ™ty ogÅ‚osi bÅ‚ogosÅ‚awionÄ… MatkÄ™ TeresÄ™ z Kalkuty. Tego dnia obchodzić bÄ™dziemy Å›wiatowy dzieÅ„ misyjny, a także 25-lecie pontyfikatu Jana PawÅ‚a II. Wezwanie, które skierowaÅ‚ Jezus do Matki Teresy w 1946 r.: „Przyjdź i bÄ…dź moim Å›wiatÅ‚em”, na nowo zabrzmi na placu Å›w. Piotra jako zaproszenie do wszystkich chrzeÅ›cijan, by promieniowali Å›wiatÅ‚em Chrystusa w ciemnoÅ›ciach cywilizacji Å›mierci.
5 wrzeÅ›nia 1997 r. o godz. 21.30 zmarÅ‚a Matka Teresa z Kalkuty, jedna z najbardziej niezwykÅ‚ych postaci XX wieku. ByÅ‚a wielkÄ… Å›wiÄ™tÄ… naszych czasów, najbardziej znanÄ… i podziwianÄ… kobietÄ… we wspóÅ‚czesnym Å›wiecie. 25 grudnia 1948 r., w wieku 38 lat, idÄ…c za gÅ‚osem Chrystusa, opuÅ›ciÅ‚a zgromadzenie sióstr loretanek, aby rozpocząć swojÄ… nowÄ… misjÄ™ w sÅ‚użbie najuboższym poÅ›ród ubogich. ZaÅ‚ożyÅ‚a zgromadzenie zakonne sióstr misjonarek miÅ‚oÅ›ci, liczÄ…ce obecnie przeszÅ‚o 4000 sióstr pracujÄ…cych wÅ›ród najbiedniejszych w ponad 600 placówkach w 127 krajach Å›wiata. ZostaÅ‚a uhonorowana najwiÄ™kszymi odznaczeniami. W 1962 r. Indie przyznaÅ‚y jej najwyższe wyróżnienia: „Padmashree” i „Pandit Nehru”, a rzÄ…d filipiÅ„ski – „Magsaysay”. W 1971 r. papież PaweÅ‚ VI uhonorowaÅ‚ jÄ… NagrodÄ… PokojowÄ… Jana XXIII. W 1973 r. otrzymaÅ‚a nagrodÄ™ „Templeton”. W 1973 r. FAO przyznaÅ‚a jej NagrodÄ™ Alberta Schweitzera. W 1979 r. otrzymaÅ‚a PokojowÄ… NagrodÄ™ Nobla oraz nagrodÄ™ Fundacji Balzana, nie liczÄ…c licznych innych wyróżnieÅ„ i dziesiÄ…tków doktoratów honoris causa w najbardziej prestiżowych uniwersytetach Å›wiata.
Najwybitniejsi intelektualiÅ›ci, artyÅ›ci, przywódcy paÅ„stw, wyznawcy różnych religii i ideologii jeszcze za życia uważali MatkÄ™ TeresÄ™ za Å›wiÄ™tÄ…. Z jej osoby emanowaÅ‚a Chrystusowa moc bezinteresownej miÅ‚oÅ›ci, szczególnie do ludzi najbiedniejszych, najbardziej pogardzanych i odrzuconych przez wspóÅ‚czesne spoÅ‚eczeÅ„stwo. „Wobec niej wszyscy czujemy siÄ™ mali i zawstydzeni samymi sobÄ…” – powiedziaÅ‚a o niej indyjska premier Indira Gandhi. A tak mówiÅ‚ Ojciec ÅšwiÄ™ty o Matce Teresie dwa dni po jej Å›mierci:
„Jej misja rozpoczynaÅ‚a siÄ™ każdego dnia o Å›wicie przed EucharystiÄ…. W ciszy kontemplacji Matka Teresa z Kalkuty sÅ‚yszaÅ‚a woÅ‚anie Jezusa na krzyżu: »PragnÄ™!«. To woÅ‚anie przenikajÄ…ce do gÅ‚Ä™bi jej serca kazaÅ‚o jej wyjść na ulice Kalkuty i na wszystkie peryferie Å›wiata, aby szukać Jezusa w czÅ‚owieku ubogim, opuszczonym, umierajÄ…cym” (Castel Gandolfo, 7 wrzeÅ›nia 1997 r.). Matka Teresa czÄ™sto powtarzaÅ‚a: „Jestem zwykÅ‚ym narzÄ™dziem w rÄ™kach Boga. Jeżeli zrobiÅ‚am coÅ› dobrego, nie jest to moja zasÅ‚uga. Po prostu wykonywaÅ‚am najlepiej, jak potrafiÅ‚am, to, o co prosiÅ‚ mnie Jezus. Dlatego nie powinniÅ›cie mówić o mnie, lecz o dziele, do prowadzenia którego powoÅ‚aÅ‚ mnie Pan”. W jednym z wywiadów mówiÅ‚a: „Jestem zwykÅ‚Ä… zakonnicÄ…, jakich wiele. Pan powierzyÅ‚ mi pewnÄ… misjÄ™, staram siÄ™ jÄ… realizować, jak tylko mogÄ™ najlepiej. Lecz to On dokonuje wszystkiego. Jezus kocha ubogich. SÄ… Jego umiÅ‚owanymi dziećmi. On sam, kiedy przyszedÅ‚ na ten Å›wiat, urodziÅ‚ siÄ™ w ubogiej rodzinie i najpiÄ™kniejsze sÅ‚owa Ewangelii skierowaÅ‚ do ubogich. Należy mówić o nich, nie o mnie. Ja nic nie znaczÄ™”.
Zgodnie z obowiÄ…zujÄ…cymi przepisami rozpoczÄ™cie procesu beatyfikacyjnego może nastÄ…pić dopiero po upÅ‚ywie piÄ™ciu lat od Å›mierci danej osoby. DziÄ™ki ogromnej iloÅ›ci próÅ›b, które napÅ‚ynęły z caÅ‚ego Å›wiata do Watykanu, Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych udzieliÅ‚a specjalnej dyspensy i już póÅ‚tora miesiÄ…ca po Å›mierci Matki Teresy rozpoczÄ™to zbieranie materiaÅ‚ów Å›wiadczÄ…cych o „heroicznoÅ›ci cnót”. Natomiast 12 grudnia 1998 r. Ojciec Å›w. zezwoliÅ‚ na rozpoczÄ™cie procesu. 15 sierpnia 2001 r. 76 tomów dokumentów (35 000 stron) zostaÅ‚o przekazanych do watykaÅ„skiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Specjalna watykaÅ„ska komisja zÅ‚ożona z dziewiÄ™ciu teologów, po zapoznaniu siÄ™ z przedstawionym materiaÅ‚em, uznaÅ‚a heroiczność cnót Matki Teresy. Do beatyfikacji konieczne byÅ‚o już tylko stwierdzenie i uznanie cudu za jej wstawiennictwem. Cud ten zostaÅ‚ uznany przez KongregacjÄ™ Spraw Kanonizacyjnych 2 października 2002 r. MiaÅ‚ on miejsce w Kalkucie dokÅ‚adnie w pierwszÄ… rocznicÄ™ Å›mierci Matki Teresy 5 wrzeÅ›nia 1998 r. Trzydziestoletnia Monika Besra, matka trójki dzieci, chorowaÅ‚a na raka żoÅ‚Ä…dka i gruźlicÄ™. MiaÅ‚a tak wielki obrzÄ™k brzucha, że wydawaÅ‚o siÄ™, że jest w szóstym miesiÄ…cu ciąży. Siostry ze Zgromadzenia Misjonarek MiÅ‚oÅ›ci po gorÄ…cej modlitwie za wstawiennictwem Matki Teresy poÅ‚ożyÅ‚y na chorej cudowny medalik. W nocy nastÄ…piÅ‚o natychmiastowe i caÅ‚kowite uzdrowienie kobiety. Komisja zÅ‚ożona z piÄ™ciu lekarzy stwierdziÅ‚a fakt niewytÅ‚umaczalnego powrotu chorej do peÅ‚ni zdrowia. Ten cud zostaÅ‚ potem uznany przez komisjÄ™ teologicznÄ… z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. 19 grudnia 2002 r. Ojciec ÅšwiÄ™ty podpisaÅ‚ dwa dekrety, jeden stwierdzajÄ…cy heroiczność cnót, a drugi potwierdzajÄ…cy cudowne uzdrowienie Moniki Besry dziÄ™ki wstawiennictwu Matki Teresy. Matka Teresa zostaÅ‚a ogÅ‚oszona sÅ‚ugÄ… Bożą, a termin beatyfikacji zostaÅ‚ wyznaczony na 19 października 2003 r.
„ÅšwiÄ™tość nie jest przywilejem wybranych – mówiÅ‚a Matka Teresa – lecz obowiÄ…zkiem każdego chrzeÅ›cijanina, tak moim, jak i twoim. Oto codzienna Å›wiÄ™tość: żyć w miÅ‚oÅ›ci i pokoju z Bogiem i naszym bliźnim, nieść pomoc wszystkim tym, którzy potrzebujÄ… naszych rÄ…k, naszych sÅ‚ów i uÅ›miechu, naszego serca. Być zawsze gotowym do poÅ›wiÄ™cenia siÄ™ dla innych, do sÅ‚użenia innym, do miÅ‚oÅ›ci bliźniego – to jest Å›wiÄ™tość bardzo prosta, a zarazem gÅ‚Ä™boka i prawdziwa. Tylko Å›wiÄ™tość może sprawić, że bÄ™dziemy zdolni do caÅ‚kowitego poÅ›wiÄ™cenia siÄ™, do zupeÅ‚nego oddania siÄ™”.