Autor: Świadectwo,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 2/2002 → Temat numeru
W ostatnich latach mojego życia, życia pod wpÅ‚ywem narkotyków, nie miaÅ‚em już siÅ‚y na nic. Wiele razy, kiedy szedÅ‚em spać, odzywaÅ‚ siÄ™ we mnie krzyk rozpaczy. ProsiÅ‚em Boga, aby mi pomógÅ‚, bo sam nie mogÅ‚em poradzić sobie z uzależnieniem. Moja modlitwa – mój krzyk rozpaczy – zostaÅ‚a wysÅ‚uchana. ZrozumiaÅ‚em to dopiero po jakimiÅ› czasie...
BÄ™dÄ…c we wspólnocie Cenacolo zrozumiaÅ‚em, że Bóg zareagowaÅ‚ na moje modlitwy posÅ‚ugujÄ…c siÄ™ jednÄ… osobÄ…, która pomogÅ‚a mi poznać wspólnotÄ™ Cenacolo i wstÄ…pić do niej. Dzisiaj jestem jej bardzo wdziÄ™czny za zainteresowanie siÄ™ mojÄ… osobÄ…, za cierpliwość, za jej miÅ‚ość.
W Cenacolo byÅ‚em jednym z pierwszych Polaków i dlatego byÅ‚o mi bardzo ciężko... Na poczÄ…tku nie wiedziaÅ‚em, gdzie siÄ™ znajdujÄ™, a pierwszÄ… barierÄ…, którÄ… musiaÅ‚em pokonać, byÅ‚ jÄ™zyk. Dopiero później zaczÄ…Å‚em powoli rozumieć, poprzez czytanie Pisma ÅšwiÄ™tego i obserwacje życia we wspólnocie, czym jest Cenacolo. WczeÅ›niej Biblia oraz nauka, którÄ… przekazuje nam Jezus w Ewangelii, byÅ‚a dla mnie tylko historiÄ…. We wspólnocie Cenacolo odkryÅ‚em, że sÅ‚owa Ewangelii sÄ… żywe. W każdym z fragmentów Pisma ÅšwiÄ™tego, które czytam teraz codziennie, mogÄ™ odnaleźć siebie z moimi sÅ‚aboÅ›ciami, zaczerpnąć rady i wskazówki.
DziÄ™kujÄ™ wszystkim osobom za ich bezinteresownÄ… pomoc. Bardzo gorÄ…co dziÄ™kujÄ™ caÅ‚ej wspólnocie: siostrze Elvirze, ojcu Stefano i wszystkim, którzy ofiarowali swoje życie, swoje cierpienia, aby mogÅ‚y powstać domy Cenacolo, także w Polsce.