Cytaty z Koranu (sura 3)
(wg tłumaczenia J.Bielawskiego, PIW, Warszawa
1986)
Czyż oni nie zastanawiają
się nad Koranem? Przecież gdyby on pochodził od kogoś
innego niż od Boga, z pewnością znaleźliby w nim liczne
sprzeczności (4:82)
Historia. Islam
uczy, że wiedza historyczna z czasów przedislamskich jest
pełna nieścisłości, i że jedynym źródłem
wiedzy prawdziwej w tej dziedzinie jest Koran. Oto rodowód Jezusa
wg nieomylnego Koranu.
3:33-50 Interesująca
opowieść, w której Imran (biblijny Amram, ojciec Mojżesza
Wyj. 6,20) został ojcem Miriam. Owa Miriam została żoną
Zachariasza i była bezpłodna, aż Zachariasz pomodlił
się i uzyskał obietnicę, że jego żona urodzi
mu syna Jana. Bóg powiedział do Zachariasza, że otrzyma
znak w postaci niemożności mówienia, zaś do Miriam
aniołowie powiedzieli, że urodzi Jezusa. Ciekawe, że Jezus
jest nazwany Słowem od Boga i Mesjaszem. Najciekawsze jest jednak
to, że w tym fragmencie Miriam (córka Amrama, siostra Mojżesza
i Aarona) jest tożsama z Elżbietą (żoną Zachariasza,
matką Jana Chrciciela) i z Marią (matką Jezusa).
W całej tej historii, gdzie pomylone
są postacie o różnych imionach, które dzieli ok.
1500 lat, pewne jest przynajmniej to, że owa “trójjedyna”
Miriam była kobietą. Potwierdza to autorytet samego Boga: “A
Bóg wie najlepiej, ...przecież rodzaj męski nie jest
jak żeński” (3:36).
Obietnica.
Mimo, że co jakiś czas pada stwierdzenie, że Bóg
nie zmienia obietnicy, Koran każe nam wierzyć, że ważne
są tylko koraniczne obietnice. Są zatem trzy możliwości:
a)
Albo Mahomet nie miał pojęcia, jakie
obietnice są zawarte w Biblii, czyli Koran nie jest kontynuacją
Biblii,
b)
Albo Bóg zmienił swoje obietnice,
czyli jest nieprawdą biblijne i koraniczne stwierdzenie, że
On nie zmienia obietnic,
c)
Albo Allah Mahometa ma inne niezmienne obietnice
niż Bóg Biblii, czyli Allah nie jest Bogiem Biblii.
3:3 On tobie zesłał
Księgę z prawdą, stwierdzając prawdziwość
tego, co już było przed nią. On zesłał niegdyś
Torę i Ewangelię.
3:9-10 Zaprawdę,
Bóg nie zmienia obietnicy! Zaprawdę, tym, którzy nie
uwierzyli [w Mahometa], nie pomogą nic wobec Boga ani ich majątki,
ani ich dzieci! Oni będą paliwem dla ognia!
3:81 Oto Bóg
zawarł przymierze z prorokami: “Oto co dałem wam z Księgi
i mądrości! Następnie przyjdzie do was Posłaniec potwierdzający
prawdziwość tego, co wy posiadacie. Wy jemu uwierzycie i będziecie
mu z pewnością pomagać”.
3:93 Powiedz:
“Przynieście Torę i przeczytajcie ją, jeśli jesteście
prawdomówni!”
3:73 Zaprawdę,
droga prosta – droga Boga – jest taka, żeby każdemu było
dane to, co wam [Żydom] dano”.
3:110 Wy [muzułmanie
– wówczas prawie wyłącznie Arabowie] jesteście najlepszym
narodem, jaki został utworzony dla ludzi: wy nakazujecie to, co jest
uznane, a zakazujecie tego, co jest naganne; i wierzycie w Boga.
Występuje wyraźny bałagan
pojęciowy: Bóg zesłał Ewangelię, w której
obiecuje życie wieczne przez wiarę w Jezusa – następnie
obiecuje uczynić paliwo z tych, którzy nie uwierzyli w Mahometa,
mimo, że wierzą w Jezusa – następnie ujawnia nieznane Biblii
przymierze z prorokami, że przyjdzie Posłaniec (rasullah,
czytaj Mahomet) – następnie każe przeczytać Torę
opowiadającą o obietnicach dla narodu żydowskiego – i na
końcu czyni z Arabów naród wybrany. Uzasadnienie wybrania
jest wielce wątpliwe, gdyż w myśl Mahometa oni są
wybrani dlatego, że nakazują uznane rzeczy, a zakazują
naganne, podczas gdy muzułmańskie wartości wielu cywilizowanym
ludziom wydają się barbarzyńskie.
Znaki. Znaki
Mahometa są zaprzeczeniem wszystkiego, co nazywano znakami w Biblii:
są dwuznaczne i niczego nie potwierdzają. Czy dla kogoś,
kto pokłada nadzieję w Jezusie na podstawie znaku Zmartwychwstania,
miejsce gdzie jakoby stanął Abraham może być “znakiem
jasnym”? Tym bardziej, że w żadnym źródle przed
Mahometem nie było mowy o obecności Abrahama w Mekce. Co z tego,
że Mahomet “recytuje znaki jasne”, kiedy żaden z nich nie dotyczy
jego osoby? I jeszcze się dziwi, że nikt mu nie wierzy!
3:7 On jest tym,
który zesłał tobie Księgę. W niej są znaki
solidne – one stanowią istotę Księgi – i inne, dwuznaczne.
3:13 Mieliście
już znak w dwóch oddziałach, które się spotkały
(chodzi o zwycięstwo Mahometa w bitwie pod Badr w 624 r.)
3:96-98 Zaprawdę,
pierwszy Dom, który został ustanowiony dla ludzi, to ten,
który jest w Bakka (inna nazwa Mekki)... w nim są znaki jasne
– miejsce, gdzie stał Abraham. (...) O ludu Księgi! Dlaczego
nie wierzycie w znaki Boga?
3:101 Jakże
możecie nie wierzyć, kiedy wam się recytuje znaki Boga,
i kiedy wśród was jest Jego posłaniec?
3:161 I nie godzi
się Prorokowi oszukiwać.
3:184 Jeśli
oni ciebie uważają za kłamcę, to przecież byli
już uznani za kłamców posłańcy przed tobą;
oni przyszli z jasnymi dowodami, z Psalmami i Księgą dającą
światło.
3:190 Zaprawdę,
w stworzeniu niebios i ziemi i w kolejnej zmianie nocy i dnia są
znaki dla tych, którzy posiadają rozum.
W całej surze 3, która wiele
mówi o znakach, tylko dwie rzeczy zasługiwałyby na to
miano. Po pierwsze, chodzi o zwycięstwo w bitwie pod Badr (3:13),
które mogłoby być odebrane jako znak boskiej ingerencji
w dzieło Mahometa – ale ten znak przypomniał się Mahometowi
dopiero po klęsce pod Uhud. Raz wygrali bitwę, drugi raz przegrali,
gdzie tu znak? Równie dobrze można nazwać znakiem klęskę,
a zwycięstwo przypadkiem. A po drugie, do znaków można
zaliczyć uznanie Mahometa za kłamcę, gdyż wg 3:184
jest to dowód jego przynależności do grupy proroków.
W myśl Koranu, to powinno wystarczyć.
Pomocnicy.
Znowu pojawia się problem pomocników, jak w surze 2.
3:21-22 Zaprawdę,
tym, którzy nie wierzą w znaki Boga (...) obwieść
karę bolesną. (...) oni nie będą mieli żadnych
pomocników. (również 3:116)
3:91 Zaprawdę,
od tych, którzy nie uwierzyli [Mahometowi] i zmarli, będąc
niewiernymi, nie zostanie przyjęta nawet ziemia pełna złota,
jeśliby oni chcieli się dzięki niej wykupić. Czeka
ich kara bolesna i nie będą mieli pomocników.
Religia i zbawienie. Próżno szukać w Koranie obrazu Boga, wyciągającego
rękę do człowieka, by wybawić go z ucisku, by odkupić
go z grzechu, by obdarzyć go życiem wiecznym. W najlepszym wypadku
człowiekowi zostaną policzone jego dobre i złe uczynki,
lecz tym, którzy nie poszli za Mahometem, policzone będą
tylko złe. Właściwie jedyną pewną drogą
do życia wiecznego jest śmierć za islam!
3:15 Ci, którzy
się boją Boga, znajdą u swego Pana Ogrody, gdzie w dole
płyną strumyki; oni tam będą przebywać na wieki;
i żony czyste, i upodobanie od Boga.
3:19 Religią
prawdziwą w oczach Boga jest islam!
3:31 Powiedz:
“Jeśli kochacie Boga, to postępujcie za mną! Wtedy i Bóg
będzie was miłował i przebaczy wam wasze grzechy”.
3:84-85 Powiedz:
“Wierzymy w Boga, i w to, co nam zesłał, i w to, co zostało
zesłane Abrahamowi i Ismaelowi, Izaakowi i Jakubowi jak i plemionom;
i w to, co zostało dane Mojżeszowi, Jezusowi i prorokom – od
ich Pana. My nie robimy rozróżnienia między żadnym
z nich i jesteśmy Jemu całkowicie poddani”. A od tego, kto poszukuje
innej religii niż islam, nie będzie ona przyjęta; i on
w życiu ostatecznym będzie w liczbie tych, którzy ponieśli
stratę.
3:169 I nie uważaj
tych, którzy zostali zabici na drodze Boga, za umarłych. Przeciwnie,
oni są żyjący!
Ciekawe, że w wersetach 3:84-85 muzułmanie
chlubią się tym, że nie robią różnicy
między prorokami, i jednocześnie odrzucają wszystkich oprócz
Mahometa.
Kara dla muzułmanów! Oto dowód na to, że muzułmanów czeka kara, i to
ogromna. To, że nie uczą oni tego, co dobre, i nie zakazują
tego, co złe (3:110) odbiera im prawo uważać się za
wybrańców Bożych. Ale dodatkowo Koran zapowiada karę
dla tych, którzy się podzielili – a wiadomo, że w islamie
są odłamy i nurty, i nie ma jedności.
3:104-105 I niech
powstanie spośród was naród, który wzywa do
dobra, nakazuje to, co jest uznane, i zakazuje tego, co jest naganne.
Tacy będą szczęśliwi! Nie bądźcie jak ci,
którzy się podzielili i którzy się poróżnili,
po tym, jak przyszły do nich jasne dowody! Tych czeka kara ogromna.
Niewierni.
Przyjaźń z niewiernymi ma tylko jedno uzasadnienie – jeżeli
muzułmanie obawiają się ich. Kiedy czują się
trochę silniejsi, zaczyna się intifada...
3:28 Niech wierzący
nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych, z pominięciem
wiernych! A kto tak uczyni, ten nie ma nic wspólnego z Bogiem,
chyba że obawiacie się z ich strony jakiegoś niebezpieczeństwa.
3:118 O wy, którzy
wierzycie! Nie bierzcie sobie bliskich przyjaciół spoza waszego
grona.
3:113-115 Oni
nie są jednakowi. Wśród ludu Księgi jest naród
stojący mocno (...), oni są z liczby sprawiedliwych. Cokolwiek
uczynią dobrego, to im nie zostanie zaprzeczone.
3:199 Zaprawdę,
wśród ludu Księgi są tacy, którzy wierzą
w Boga i w to, co wam zostało zesłane, i w to, co im zostało
zesłane... Oni otrzymają nagrodę u swego Pana.
Nagrodę niewierny otrzymuje jedynie
wtedy, kiedy wierzy “w to, co im zostało zesłane, i w to, co
wam zostało zesłane”. Innymi słowy, kiedy zostaje muzułmaninem.
W tym miejscu jednak zarysowuje się problem – wbrew wcześniejszym
twierdzeniom okazuje się, że “im” zesłano co innego niż
“wam”...
O Bogu. Obraz
Boga, jakim Go znamy z Biblii tak bardzo nie pasuje do poniższych
stwierdzeń, że wolałem pozostawić arabskie “Allah”.
Podstępny, nieobliczalny, siejący śmierć – to wszystko
nie pasuje do imienia “Bóg”. A na dodatek dowiadujemy się
o predestynacji, która jest zaprzeczeniem biblijnej nauki o woli
człowieka.
3:54 Oni knuli
podstęp, i Allah knuł podstęp; a Allah jest najlepszy spośród
knujących podstępy.
3:129 On przebacza,
komu chce, i On karze, kogo chce.
3:145
I żadna dusza nie może umrzeć inaczej, jak za zezwoleniem
Allaha, według zapisu ustanawiającego termin.
3:154 Jeślibyście
nawet pozostali w swoich domach, to ci, którym pisane było
zginąć, pojawiliby się na swoich miejscach odpoczynku.
3:156 Allah daje
życie i powoduje śmierć.
3:175 To tylko
szatan budzi strach przez swoich popleczników. Lecz nie bójcie
się ich, bójcie się Mnie, jeśli jesteście wierzącymi!
Czym jest lepszy ten Allah od szatana?
Wg 3:175 szatan budzi strach – ale zamiast wyzwolić ze strachu, Koran
tylko “przekierowuje” go. Nie jestem pewien, czy strach przed Allahem
różni się od strachu przed szatanem, ale z pewnością
różni się to od Janowego “Bóg jest miłością,
a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim.
(...) W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość
usuwa bojaźń” (1J 4,16-18).
W końcowej części sury 3
(wersety 193-195) jest interesujący dialog wiernych z Allahem, który
ma umocnić wiarę u tych, co się przejęli znakami typu
niebo, ziemia, dzień i noc (3:190).
“Panie nasz! My
słyszeliśmy wzywającego, który wzywał do wiary:
Wierzcie w waszego Pana – i uwierzyliśmy. Panie nasz! Przebacz nam
nasze grzechy i odpuść nam nasze złe czyny! Powołaj
nas razem z pobożnymi! Panie nasz! Daj nam to, co nam obiecałeś
za pośrednictwem Twoich posłańców, i nie zawstydzaj
nas w Dniu Zmartwychwstania. Ty przecież nie łamiesz obietnicy!”
I wysłuchał ich Pan: “Ja nie pozwolę zginąć żadnemu
uczynkowi tego spośród was, który czyni dobro, czy
będzie to mężczyzna, czy kobieta. (...) A tym, którzy
wywędrowali razem, i tym, którzy zostali wypędzeni ze
swoich domostw, i tym, którzy walczyli i zostali zabici – My, z
pewnością, odpuścimy ich złe czyny, i wprowadzimy
ich do Ogrodów, gdzie w dole płyną strumyki: to jest
nagroda pochodząca od Allaha!” (i pięć wersetów
dalej, na zakończeniu sury, 3:200) Bądźcie wytrwali i bójcie
się Allaha! Być może, będziecie szczęśliwi!
Przeanalizujmy to. Wierny zwraca się
do Allaha powołując się na fakt wiary. Wiara ta jest bliżej
nieokreślona – usłyszałem, że ktoś wzywa do wiary,
i uwierzyłem w mojego Pana. Nie jest jasne, czym mahometowe wezwanie
różni się od każdego innego, i czym uwierzenie właśnie
jemu jest lepsze od uwierzenia komu innemu, ale z dalszych słów
wynika, że owo uwierzenie jest podstawą do błagania o odpuszczenie
grzechów. Wierzący powołuje się na obietnice przekazane
przez Posłańców i prosi nie zawstydzać go w dniu
Zmartwychwstania. Tę prośbę umacnia przypomnienie, że
Allah nie łamie obietnicy. W punkcie kulminacyjnym pada stwierdzenie:
“I wysłuchał ich Pan”, ale za tym wysłuchaniem idą
tylko kolejne obietnice, które zresztą nie bardzo są
podobne do tych przekazanych przez innych “posłańców”.
Mianowicie, obietnica pewnego odpuszczenia grzechów dotyczy tylko
tych, którzy będą cierpieć prześladowania lub
zginą walcząc za islam, a nagrodę otrzymają w Ogrodzie
ze strumykami. Cała ta niewzruszona obietnica jest przypieczętowana
słowami “Być może, będziecie szczęśliwi”.
Biorąc pod uwagę, że żydowska nadzieja czerpie swoje
źródło w niezmiennych obietnicach potwierdzonych przez
całą historię narodu, a chrześcijańska – w fakcie
zmartwychwstania Jezusa, przy czym i jedni i drudzy oczekują przyjścia
obiecanego Mesjasza na Sąd, nie da się połączyć
obietnic Koranu 3:195 z “tym, co Bóg obiecał przez swoich
posłańców”. Bóg JHWH nigdy nie obiecał przez
swoich posłańców, że odpuści grzechy tym, którzy
będą walczyć za religię, ani żadnych ogrodów
ze strumykami. Stąd uważam, że od tego miejsca utożsamianie
Allaha z JHWH jest nieporozumieniem.
Podsumowanie
Z analizy sury 3 wynika:
1)
Nieznajomość u Autora Koranu postaci
biblijnych i historii,
2)
Istnieje duża niezgodność pomiędzy
obietnicami biblijnymi a koranicznymi, co oznacza ALBO nieznajomość
obietnic biblijnych (czyli brak ciągłości Objawienia) –
ALBO ich zastąpienie nowymi (co oznacza kłamstwo co do niezmienności
obietnic) – ALBO brak tożsamości pomiędzy JHWH i Allahem,
3)
Mahomet nie przedstawił żadnego
znaku potwierdzającego jego posłannictwo od Boga,
4)
Przyjęcie islamu jest warunkiem otrzymania
nagrody w Ogrodach, choć powiązanie to nie jest jasne,
5)
Muzułmanie otrzymają ogromną
karę z powodu braku jedności w islamie,
6)
Muzułmanin może przyjaźnić
się z niewiernym tylko w niebezpieczeństwie,
7)
Obraz Allaha z jego obietnicami tak znacznie
różni się od obrazu biblijnego Boga JHWH z Jego obietnicami,
że uprawnia do jednoznacznego stwierdzenia: Allah i JHWH to dwie
zupełnie różne osoby.
Читайте по русски: "Отрывки
из Корана (сура 3)"
Artykuł opublikowany na Chrześcijańskim portale
w lipcu 2011 r.
Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku
Artykuł został opublikowany w lipcu 2014 r.
Submit
your article!
Read
more articles - Free!
Need
translation jobs? Click here!
Translation
agencies are welcome to register here - Free!
Freelance
translators are welcome to register here - Free!
Subscribe
to TranslationDirectory.com newsletter - Free!
Take
part in TranslationDirectory.com poll - your voice counts!
|