Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
Miłujcie się! 1/2010 → Temat numeru
Matka Boża z obrazu w Guadalupe, w Lourdes, Fatimie i innych miejscach na kuli ziemskiej uświadamiania nam, że utrata wiary w Boga, ateizm, demoralizacja i życie takie, jakby Boga nie było, jest największą tragedią człowieka.
Ilekroć ludzie odrzucali Chrystusa i Jego Ewangelię, zawsze prowadziło to do powstawania zbrodniczych systemów totalitarnych, ludobójstwa, upadku kultury, wolności oraz moralnej degeneracji społeczeństw – słowem do stworzenia prawdziwego piekła na ziemi. Najskuteczniejszym ratunkiem przed tragedią utraty wiary w Boga i życia wiecznego jest poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi. Ojciec Święty Jan Paweł II wyjaśnia, że „poświęcenie świata Niepokalanemu Sercu Matki oznacza powrót pod krzyż Syna. Oznacza poświęcenie świata przebitemu Sercu Zbawiciela, przyprowadzenie go z powrotem do źródła odkupienia. Odkupienie pozostaje zawsze większe niż grzech człowieka i «grzech świata». Moc odkupienia jest nieskończenie wyższa niż całe zło w człowieku i w świecie. Poświęcenie się Maryi oznacza przyjęcie Jej pomocy w ofiarowaniu nas samych i całej ludzkości jedynemu naszemu Zbawicielowi Jezusowi Chrystusowi”.
To Matka Boża najpewniej prowadzi nas drogami wiary i bezgranicznej ufności do swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby mógł On nas uwalniać z niewoli grzechów mocą swojego nieskończonego miłosierdzia. „Pragnę zaufania od swoich stworzeń” – mówił Pan Jezus św. Faustynie. „Niechaj się nie lęka do Mnie zbliżyć dusza słaba, grzeszna, a choćby miała więcej grzechów niż piasku na ziemi, utonie wszystko w otchłani miłosierdzia mojego. (...) Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego” (Dz 1059; 699).
Matka Boża trzy razy powtórzyła siostrze Łucji z Fatimy: „Zbliżamy się do czasów ostatecznych”. Najważniejszym środkiem służącym ratunkowi ludzkości jest poświęcenie się Jej Niepokalanemu Sercu i modlitwa różańcowa.
Maryja skarżyła się również, że skoro wszystkie ofiarowane dotąd środki zbawcze nie zostały przyjęte przez ludzkość, to teraz ofiaruje Ona swoje łzy. Fenomen płaczących krwawymi łzami obrazów i figurek Matki Bożej, tak często się pojawiający w ostatnich latach, jest kolejnym ostrzeżeniem i znakiem wzywającym ludzi do opamiętania się i powrotu do Boga. Jezus powiedział siostrze Faustynie: „Zanim nadejdzie czas sprawiedliwości, daję ludzkości czas miłosierdzia”. Czy można być nieczułym i obojętnym na przestrogi i prośby Matki Bożej?
Kochani Czytelnicy! Matka Boża prosi każdą i każdego z nas o włączenie się w dzieło ratowania siebie, swoich najbliższych, Polski, Europy i świata. Wiemy, że tylko miłość Chrystusa może przezwyciężyć całą grozę ludzkich grzechów i zła, które ciążą nad nami i nad całą ludzkością. Chrystus potrzebuje jednak naszej zgody, aby mógł działać w nas i przez nas docierać swoją miłością do największych grzeszników. Zawierzajmy się każdego dnia Niepokalanemu Sercu Matki Najświętszej. Pozwólmy Jej, aby uczyła nas żyć wiarą na co dzień. W tym celu musimy tak uporządkować swoje życie i swój program dnia, aby był stały czas przeznaczony na modlitwę, pracę i odpoczynek. Trzeba przede wszystkim:
1. Znienawidzić i odrzucić wszelki grzech i żyć zgodnie z zasadami moralnymi oraz nauką Kościoła katolickiego.
2. Zobowiązać się do nieulegania zniechęceniu i do powstawania z każdego ciężkiego grzechowego upadku – przez natychmiastowe przystąpienie do sakramentu pokuty.
3. Zobowiązać się do codziennej modlitwy, a szczególnie do odmawiania różańca, koronki do Bożego Miłosierdzia i do medytacji tekstów Pisma św. Bardzo zaleca się Eucharystię i adorację Najświętszego Sakramentu.
4. Zobowiązać się do praktykowania pierwszych piątków i sobót miesiąca w intencji wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Matki Bożej za grzechy własne i świata.
5. Zobowiązać się do comiesięcznej spowiedzi i jak najczęstszego przyjmowania Jezusa w Eucharystii, a także, jeżeli to jest możliwe, do postu o chlebie i wodzie w środy i piątki.
