Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 2/2003 → Temat numeru
Prawda o rzeczywistej obecności zmartwychwstałego Chrystusa w Eucharystii pod postaciami chleba i wina od samego początku budziła u wielu niedowierzanie, a nawet zgorszenie. Pan Jezus nie powiedział na Ostatniej Wieczerzy, że chleb i wino stają się symbolem, ale że następuje cud ich rzeczywistej przemiany w Jego Ciało i Krew.
BiorÄ…c chleb, mówiÅ‚: „to jest CiaÅ‚o moje”, a kielich z winem: „to jest moja Krew” (por. Mt 26, 26-28). PozostajÄ… wprawdzie zewnÄ™trzne postacie chleba i wina, ale ich substancja ulega cudownej przemianie niewidocznej dla naszych zmysÅ‚ów. Chleb i wino rzeczywiÅ›cie stajÄ… siÄ™ CiaÅ‚em i KrwiÄ… Chrystusa.
W sÅ‚ynnej mowie eucharystycznej Pan Jezus dobitnie akcentuje swojÄ… rzeczywistÄ… obecność w Eucharystii: Ja jestem chlebem żywym, który zstÄ…piÅ‚ z nieba. JeÅ›li kto spożywa ten chleb, bÄ™dzie żyÅ‚ na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciaÅ‚o za życie Å›wiata (...) CiaÅ‚o moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem (J 6, 51.55). Å»ydzi, sÅ‚uchajÄ…c sÅ‚ów Jezusa o Eucharystii, rozumiejÄ… je w znaczeniu dosÅ‚ownym, a nie przenoÅ›nym: Sprzeczali siÄ™ wiÄ™c miÄ™dzy sobÄ… Å»ydzi, mówiÄ…c: „Jak On może nam dać swoje ciaÅ‚o do spożycia?” (J 6, 53) ...Wielu mówiÅ‚o: „Trudna jest ta mowa. Któż jej może sÅ‚uchać?” (J 6, 60). Wielu sÅ‚uchaczy przeżyÅ‚o szok i zgorszenie, bo nie mogli zrozumieć, w jaki sposób Jezus bÄ™dzie im dawaÅ‚ do spożywania swoje CiaÅ‚o i swojÄ… Krew. WidzÄ…c, jak bardzo szokujÄ…ca jest ta prawda dla sÅ‚uchajÄ…cych, Jezus nie tÅ‚umaczy siÄ™, lecz stawia retoryczne pytanie: To was gorszy? (J 6, 61); i wypowiada sÅ‚owa, które tÅ‚umaczÄ…, jak trzeba rozumieć tajemnicÄ™ Eucharystii: A gdy ujrzycie Syna CzÅ‚owieczego, jak bÄ™dzie wstÄ™powaÅ‚ tam, gdzie byÅ‚ przedtem? Duch daje życie; ciaÅ‚o na nic siÄ™ nie przyda. SÅ‚owa, które Ja wam powiedziaÅ‚em, sÄ… duchem i sÄ… życiem (J 6, 62-63). W sÅ‚owach: A gdy ujrzycie Syna CzÅ‚owieczego, jak bÄ™dzie wstÄ™powaÅ‚ tam, gdzie byÅ‚ przedtem? Pan Jezus wskazuje na tajemnicÄ™ uwielbienia swojego czÅ‚owieczeÅ„stwa (ciaÅ‚a i krwi), które nastÄ…pi w Jego Å›mierci, zmartwychwstaniu i wniebowstÄ…pieniu. W ten sposób uÅ›wiadamia uczniom, że dopiero po Jego Å›mierci i zmartwychwstaniu zrozumiejÄ… to, co im mówiÅ‚ o swojej rzeczywistej obecnoÅ›ci pod postaciami eucharystycznymi, o koniecznoÅ›ci spożywania Jego CiaÅ‚a i picia Jego Krwi. Jezus powiedziaÅ‚: Gdy wywyższycie Syna CzÅ‚owieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem (J 8, 28). To znaczy: rozpoznacie moje Bóstwo. Wywyższenie wskazuje zarówno na ukrzyżowanie, jak i na uwielbienie w zmartwychwstaniu. W momencie Å›mierci Jezusa zostaÅ‚a uwielbiona Jego ludzka dusza, w zmartwychwstaniu – Jego ciaÅ‚o. Natomiast z opisu wniebowstÄ…pienia (Dz 1, 9-11) dowiadujemy siÄ™, że obÅ‚ok (Dz 1, 9), który jest charakterystycznym znakiem podczas objawienia Boga, wskazuje, że czÅ‚owieczeÅ„stwo Jezusa zostaÅ‚o tak przebóstwione, że zamieszkaÅ‚a w Nim caÅ‚a PeÅ‚nia: Bóstwo na sposób ciaÅ‚a (Kol 2, 9; por. Kol 1, 19).
W momencie wniebowstÄ…pienia Jezus Chrystus zakoÅ„czyÅ‚ swojÄ… fizycznie widzialnÄ… obecność, a Jego czÅ‚owieczeÅ„stwo rozpoczęło nowy rodzaj egzystencji i nowÄ… formÄ™ obecnoÅ›ci. Chrystus odchodzi z tego Å›wiata i staje siÄ™ niewidzialny. Jego odejÅ›cie we wniebowstÄ…pieniu jest jednoczeÅ›nie przyjÅ›ciem w nowy, niewidzialny, wszechobecny sposób.
Pan Jezus zostaÅ‚ wziÄ™ty do nieba i zasiadÅ‚ po prawicy Boga (Mk 16, 19). Wyrażenie „zasiadÅ‚ po prawicy Boga” oznacza, że przez wniebowstÄ…pienie nastÄ…piÅ‚ ostatni etap uwielbienia Chrystusowego czÅ‚owieczeÅ„stwa, dopeÅ‚niajÄ…cy proces rozpoczÄ™ty w Å›mierci i zmartwychwstaniu. Opis biblijny (Dz 1, 9-11) mówi nam o innej wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci ciaÅ‚a Jezusa przed wniebowstÄ…pieniem i po nim. Po wniebowstÄ…pieniu ciaÅ‚o Jezusa staÅ‚o siÄ™ niewidzialne. Jego czÅ‚owieczeÅ„stwo dostÄ…piÅ‚o udziaÅ‚u we wszechmocy Trójjedynego Boga, dziÄ™ki czemu Jezus Chrystus w swoim uwielbionym czÅ‚owieczeÅ„stwie staje siÄ™ wszechobecny w rodzinie ludzkiej. Ten, który zstÄ…piÅ‚, jest i Tym, który wstÄ…piÅ‚ ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napeÅ‚nić (Ef 4, 10). DziÄ™ki uwielbieniu czÅ‚owieczeÅ„stwa Jezusa staÅ‚a siÄ™ możliwa Eucharystia. CiaÅ‚o i krew Jezusa przed Jego Å›mierciÄ…, zmartwychwstaniem i wniebowstÄ…pieniem nie mogÅ‚y stać siÄ™ prawdziwym duchowym pokarmem. StaÅ‚o siÄ™ to możliwe dopiero wtedy, gdy czÅ‚owieczeÅ„stwo Jezusa zostaÅ‚o uwielbione mocÄ… Ducha ÅšwiÄ™tego. DziÄ™ki temu w sakramencie Eucharystii jest nieustannie obecna tajemnica Å›mierci, zmartwychwstania i wniebowstÄ…pienia Chrystusa. Pod postaciami eucharystycznymi Jezus jest rzeczywiÅ›cie obecny, aby ogarniać nas swojÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… i dawać swoje uwielbione CiaÅ‚o jako prawdziwy duchowy pokarm i napój dajÄ…cy życie wieczne. Åšmierć, zmartwychwstanie, wniebowstÄ…pienie uczyniÅ‚y możliwym EucharystiÄ™. Tak wiÄ™c Å›mierć, zmartwychwstanie i wniebowstÄ…pienie Jezusa odegraÅ‚y istotnÄ… rolÄ™ w ustanowieniu Eucharystii. Po wniebowstÄ…pieniu Zbawiciel może przekazywać ludziom w Eucharystii swoje zmartwychwstaÅ‚e życie w mocy Ducha ÅšwiÄ™tego. Jest zrozumiaÅ‚e, że podczas Ostatniej Wieczerzy, ustanawiajÄ…c sakrament Eucharystii, Pan Jezus już antycypowaÅ‚ zbawcze wydarzenia swojej Å›mierci, zmartwychwstania i wniebowstÄ…pienia i dawaÅ‚ ApostoÅ‚om do spożywania pod postaciami eucharystycznymi swoje uwielbione CiaÅ‚o i Krew.
Eucharystia to sam Jezus w swoim niewidzialnym, uwielbionym człowie-czeństwie, to owoc Jego nieskończonej Miłości, a więc tajemnica Jego śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia.
Tak wiÄ™c Jezus daje nam w Eucharystii Siebie samego, swoje prawdziwe ciaÅ‚o i krew, ale już w stanie uwielbionym. DajÄ…c nam Siebie pod postaciami chleba i wina, pragnie przebóstwiać, przemieniać nas mocÄ… Ducha ÅšwiÄ™tego, abyÅ›my dostÄ™powali udziaÅ‚u w miÅ‚oÅ›ci i wiecznym życiu Trójcy ÅšwiÄ™tej. Dlatego przestrzega nas: Jeżeli nie bÄ™dziecie spożywali ciaÅ‚a Syna CzÅ‚owieczego i nie bÄ™dziecie pili krwi Jego, nie bÄ™dziecie mieli życia w sobie... Kto Mnie spożywa, bÄ™dzie żyÅ‚ przeze Mnie. Kto spożywa ten chleb, bÄ™dzie żyÅ‚ na wieki (J 6, 53. 57-58).
Nie można przyjmować Eucharystii w stanie grzechu ciężkiego. Konieczne jest pojednanie się z Bogiem w sakramencie pokuty. Pismo św. ostrzega: ...kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. ...Wyrok sobie spożywa i pije (1 Kor 11, 27. 29).
Å»ywa wiara w Jezusa Chrystusa jest nawiÄ…zaniem z Nim osobistej relacji przyjaźni i miÅ‚oÅ›ci. Dokonuje siÄ™ to przede wszystkim przez wiarÄ™ w Jego realnÄ… obecność w Eucharystii, spotykanie siÄ™ z Nim i przyjmowanie Go w Komunii Å›w. oraz traktowanie tego spotkania jako najważniejszego wydarzenia życia, bo przecież przyjmujemy najwiÄ™kszy dar – Jego samego pod postaciami chleba i wina.