Mam na imiÄ™ Marta, mam 24 lata, jestem fizjoterapeutkÄ…. Bardzo dÅ‚ugo nosiÅ‚am siÄ™ z zamiarem napisania do was z podziÄ™kowaniem dla Jezusa MiÅ‚osiernego za dar uzdrowienia. Teraz zdecydowaÅ‚am siÄ™ i liczÄ™ na to, że mój ukochany AnioÅ‚ Stróż poprowadzi mojÄ… dÅ‚oÅ„ tak, abym jasno i prawdziwie opisaÅ‚a mojÄ… historiÄ™.
Rok temu pracowaÅ‚am w Niemczech jako rehabilitantka. OpiekowaÅ‚am siÄ™ tam 87-letnim czÅ‚owiekiem, do którego mówiÅ‚am po prostu Opa (dziadku). Moje pierwsze dni u rodziny Műllerów byÅ‚y dla mnie niczym koszmar. Bardzo dokuczaÅ‚ mi silny ból w okolicy lÄ™dźwiowo-krzyżowej. Dolegliwość ta towarzyszyÅ‚a mi już od dawna, ale przy tego typu pracy bardzo siÄ™ nasiliÅ‚a. Ciężko znosiÅ‚am pozycjÄ™ pochyÅ‚Ä… nad Å‚óżkiem. Niekiedy nawet dÅ‚uższe stanie, zamiatanie podÅ‚ogi lub mycie schodów sprawiaÅ‚o mi trudnoÅ›ci. Ból czuÅ‚am, gdy klÄ™czaÅ‚am podczas odmawiania pacierza, a nawet podczas snu. Jako że dużo czasu spÄ™dzaÅ‚am codziennie na pielÄ™gnacji dziadka Augusta, ból mojego krÄ™gosÅ‚upa potÄ™gowaÅ‚ siÄ™. Codzienna poranna toaleta, kilka razy dziennie zmiana pampersów, karmienie go w postawie stojÄ…cej, do tego zmiana pozycji jego ciaÅ‚a (co wymagaÅ‚o ode mnie ogromnej siÅ‚y) i ćwiczenia rehabilitacyjne powodowaÅ‚y, że czuÅ‚am siÄ™ z dnia na dzieÅ„ coraz gorzej. Zaczęłam bardzo gorÄ…co modlić siÄ™ do Pana Jezusa MiÅ‚osiernego, którego obraz przywiozÅ‚am z Polski i powiesiÅ‚am na gÅ‚ównej Å›cianie w moim pokoju. ModliÅ‚am siÄ™ rano a także o 15:00 w Godzinie MiÅ‚osierdzia Bożego. Ból dokuczaÅ‚ mi coraz bardziej. PamiÄ™tam bardzo dobrze moment, gdy pochylona nad Å‚óżkiem Opy, szepnęłam w sercu do Pana Jezusa: Jezu, jeÅ›li Ty mnie nie uzdrowisz, to stanÄ™ siÄ™ sÅ‚absza i bardziej niedołężna niż ten staruszek. Nawet nie wiem, w którym momencie Jezus mnie uzdrowiÅ‚. Po prostu – nie wiem. Po kilku dniach zorientowaÅ‚am siÄ™, że nic mnie nie boli. Nic! Wyobraźcie sobie, jaka byÅ‚a moja radość.
Ja wiem, że to On tego dokonaÅ‚. Do dziÅ› dnia nic mi nie dolega. W tym wszystkim Jezus pokazaÅ‚ mi Swe prawdziwe oblicze. On taki po prostu jest. Przychodzi cicho, nie wiedzieć kiedy, i leczy rany. PokazaÅ‚ mi naprawdÄ™, że On rzeczywiÅ›cie jest ze mnÄ… w każdej chwili i pewnie uzdrowiÅ‚ mnie już w tym momencie, gdy wypowiadaÅ‚am proszÄ…ce sÅ‚owa, a uÅ›wiadomiÅ‚ mi to dopiero później, abym bardziej uwierzyÅ‚a, że On nie liczy na aplauz. WczeÅ›niej myÅ›laÅ‚am sobie, że jeÅ›li kiedyÅ› bÄ™dÄ™ uzdrowiona, to jakoÅ› tak spektakularnie – podczas Eucharystii, z modlitwÄ… o uzdrowienie lub podczas modlitwy wstawienniczej, gdy wokóÅ‚ mnie bÄ™dzie dużo ludzi. A On, Sam Bóg, przyszedÅ‚ do mnie tak cichutko, że nawet nie poczuÅ‚am chwili, w której dotknÄ…Å‚ mojej choroby. Jezus pokazaÅ‚ mi jaki jest, taki cichy. PrzyszedÅ‚ do mnie w normalnym dniu, gdzieÅ› poza moim rodzinnym domem, daleko od kraju, i nie czuÅ‚am żadnych dreszczy, ani ciepÅ‚a. Rozumiem teraz, że chciaÅ‚, abym dobrze opiekowaÅ‚a siÄ™ dziadkiem Augustem, abym z nim byÅ‚a. Bez Jezusa nie wytrwaÅ‚abym nawet kilku dni, nie mówiÄ…c już o trzech miesiÄ…cach.
DziÄ™ki Ci, Panie Jezu. JesteÅ› Wielki. Za każdym razem, gdy mówiÅ‚am komuÅ› o tym wydarzeniu, czuÅ‚am, jak Pan przez moje Å›wiadectwo porusza serca tych osób. Pierwszy raz powiedziaÅ‚am o tym synowi i żonie Opy – byli wzruszeni i coÅ› w nich drgnęło. ChwaÅ‚a Tobie, MiÅ‚osierny Jezu.